Joga przynosi ulgę. Badania nad chorobą Parkinsona

Techniki relaksacyjne, pranajama i mindfulness pomagają cierpiącym na chorobę Parkinsona w pokonaniu stanów lękowych i depresyjnych - wynika z najnowszych badań, przeprowadzonych na uniwersytecie w Hongkongu.

Według różnych danych na chorobę Parkinsona cierpi w Polsce od 80 do 100 tys. osób. Co roku przybywa kolejnych kilka tysięcy. Eksperci szacują, że w skali świata w ciągu roku na to schorzenie zapada od 10 do 20 osób na każde 100 tysięcy. Na chorobę Parkinsona cierpiał papież Jan Paweł II. Wśród chorych jest też np. aktor Michael Fox, znany m.in. z trylogii "Powrót do przyszłości".

Holistyczne podejście

Od dawna lekarze i rehabilitanci szukają sposobów, jak poprawić jakość życia chorych. Udowodniono, że umiarkowane ćwiczenia fizyczne mogą przynieść im wiele korzyści. Szczególną uwagę zwraca się na jogę, taniec i tai chi. Aktywności te łączą bowiem element duchowy z fizycznym, dzięki czemu mają pozytywny wpływ także na zdrowie psychiczne pacjentów.

Naukowcy z Hongkongu przez osiem tygodni badali 139 osób w łagodnym i umiarkowanym stadium choroby Parkinsona. Każdy z pacjentów mógł samodzielnie stać i chodzić; osób leczonych z powodu zaburzeń psychicznych, m.in. przyjmujących leki przeciwdepresyjne, nie włączono do projektu.

Pacjenci zostali podzieleni na dwie grupy - 71 uczestniczyło w treningu uważności i jogi specjalnie dostosowanym do potrzeb osób cierpiących na chorobę Parkinsona; 68 osób brało z kolei udział w zajęciach, gdzie praktykowano łagodne ćwiczenia rozciągające i wzmacniające mięśnie.

W obu grupach zaobserwowano porównywalną poprawę czynności fizycznych pacjentów. Natomiast u tych, którzy praktykowali medytację i jogę, stwierdzono znaczne obniżenie się stanów lękowych i depresyjnych. Naukowcy w podsumowaniu wyników badania podkreślili, jak ważne w terapii chorych na Parkinsona jest kompleksowe, holistyczne podejście do leczenia i rehabilitacji.

Rola rehabilitacji

Pierwszy objawy tej choroby opisał brytyjski James Parkinson. Było to w 1817 r. Do tej pory niestety nie wiadomo, co ją wywołuje. W jej trakcie w mózgu człowieka obumierają komórki produkujące dopaminę, dzięki której komórki nerwowe komunikują się ze sobą. Gdy występuje znaczny deficyt dopaminy, słabną impulsy nerwowe, wysyłane przez mózg. Chory ma problemy z poruszaniem się, drżą mu lub nadmiernie napinają się mięśnie. Pojawiają się stany, które określane są jako "on" i "off". W pierwszym przypadku sztywność mięśni sprawia, że chory zastyga, wyłącza się i nie może się poruszyć; w drugim - nasilają się drżenia, czyli mimowolne ruchy, tzw. dyskinezy. Objawom choroby towarzyszą wewnętrzny niepokój oraz smutek Chorzy mają często problemy z zasypianiem, zapadają też na depresję.

Jak do tej pory nie udało się naukowcom ustalić przyczyn występowania choroby Parkinsona. Medycyna nie potrafi zahamować postępującego procesu obumierania komórek nerwowych. Można tłumić i opóźniać objawy choroby, dzięki czemu chorzy przez wiele lat od postawienia diagnozy prowadzą w miarę aktywne życie. Specjaliści z całego świata są zgodni, że w leczeniu chorych na Parkinsona równie ważna jak farmakologia i chirurgia jest rehabilitacja.

Badaniami nad rolą jogi i medytacji w rehabilitacji chorych na Parkinsona zajmuj się m.in. Amerykanka Kaitlyn Patricia Roland. Jest lekarką i instruktorką jogi. Swoje doświadczenia opisała na stronie yogadopa.com. Roland zainteresowała się tą dziedziną, gdy u jej dziadka zdiagnozowano chorobę Parkinsona.

Roland zwraca uwagę, że odpowiednio prowadzona praktyka asan potrafi przynosić znaczną ulgę chorym na Parkinsona. Wskazuje na zwiększenie mobilności, trening równowagi, walkę z przykurczami mięśni i poprawę elastyczności. Z kolei uspokajające działanie jogi, polegające na zwiększenie wydajności układu przywspółczulnego, zmniejsza odczuwany stres, zwiększa relaksację i walczy z bezsennością.