Joga palców. Część III
czwartek, 29 stycznia 2009
Wygięcia do tyłu otwierają stawy. Podobnie jak rozciąganie "zaciśniętych" mięśni, zwiększają one dopływ krwi do stawów i zapobiegają odkładaniu się wapnia wokół i na zewnątrz powierzchni stawów. Wiele z ćwiczeń wygięć można wykonywać dociskając dłoń do twardej powierzchni; może być to np. udo, lecz każda twarda powierzchnia będzie dobra. Natomiast wygięcia do przodu zamykają stawy. W tej części przedstawiamy wygięcia do tyłu i do przodu.
Wygięcie do tyłu: nadgarstek.
Otwieranie dłoni powinno się zazwyczaj rozpoczynać od nadgarstka. Nie należy jednocześnie wyginać palców - jest to inna pozycja.
Wygięcie do tyłu: palec wskazujący, pierwszy staw.Pierwszy staw powinno otwierać się jako pierwszy w kolejności. Tutaj siła aplikowana jest za drugim stawem. Ideą przyłożenia siły z dala od stawu jest uzyskanie dźwigni.
Wygięcie do tyłu: palec wskazujący, drugi staw.Drugi staw jest bardziej delikatny niż pierwszy. Nie aplikujcie tak dużej siły i ćwiczcie z uwagą.
Wygięcie do tyłu: palec wskazujący, trzeci staw.Trzeci staw jest najdelikatniejszy. Nie jest jednak łatwo zastosować wystarczającą dźwignię, aby przypadkowo zaaplikować nadmierną siłę.
Wygięcie do tyłu: palec wskazujący, wszystkie stawy.
Jest to złożone rozciąganie obejmujące wszystkie stawy oraz nadgarstek. Jego celem jest raczej rozciągnięcie długich mięśni niż pojedynczych stawów. Dźwignia jest tutaj dosyć długa, a rozciąganych mięśni jest niewiele. Bądźcie ostrożni. Uwagi:
* Dla celów ilustracji wszystkie zdjęcia ukazują lewy palec wskazujący. Powinno się je jednak ćwiczyć na wszystkich palcach każdej dłoni.
* Rozciągnie palców pojedynczo zapewnia maksymalną dźwignię. Jednakże rozciąganie kilku palców jednocześnie oszczędza czas i z tego powodu może być atrakcyjne.
* Niewiele ze stawów dłoni to stawy zawiasowe - odkryjecie że w większości z nich zakres swobody w ruchu jest znaczny. Jest to tutaj bardzo istotne, gdyż umożliwia ćwiczenie wygięć pod różnymi kątami. Najważniejsze są wygięcia bezpośrednio do tyłu, ale wygięcia do tyłu i w prawo lub do tyłu i w lewo są również możliwe i powinno się je także ćwiczyć.
Jednym z głównych powodów ważności wyginania pod różnymi kątami jest umożliwienie powierzchniom stawów naciskania na siebie nawzajem, co zapobiega odkładaniu się złogów wapnia. Wygięcia do przodu
Składanie do przodu zamyka stawy. Ćwiczenia te wyciskają krew ze stawów, pozwalając jej powrócić, kiedy staw powraca do neutralnego ustawienia. Podobnie jak rozciąganie mięśni prostowników ćwiczenia te zapobiegają odkładaniu się złogów wapnia na wewnętrznych powierzchniach stawów. Wiele z tych ćwiczeń można wykonywać dociskając odpowiednie palce do twardej powierzchni. Można do tego celu wykorzystać udo, lecz każda twarda powierzchnia będzie dobra.
Wygięcie do przodu: nadgarstek.Nadgarstek jest największym stawem, należy go więc traktować preferencyjnie i zazwyczaj ćwiczy się go na początku.
Palców nie powinno się ćwiczyć w tym samym czasie - jest to inna pozycja.
Wygięcie do przodu: palec wskazujący, pierwszy staw.
Pierwszy staw - jeżeli jest zdrowy - będzie wymagał zaaplikowania dużej siły.
Wygięcie do przodu: palec wskazujący, drugi staw.
Wygięcie do przodu: palec wskazujący, trzeci staw.
Jedną z metod jest tutaj utrzymywanie pierwszego i trzeciego paliczka równoległych i przesuwanie ich równolegle względem siebie w celu rozciągnięcia trzeciego stawu.
Wygięcie do przodu: wszystkie stawy.
Jest to złożone rozciąganie obejmujące wszystkie stawy oraz nadgarstek. Jego celem jest raczej rozciągnięcie długich mięśni niż pojedynczych stawów. Dźwignia jest tutaj dosyć długa, a rozciąganych mięśni jest niewiele. Bądźcie ostrożni. Tim Tyler Finger yoga.
http://fingeryoga.com/
Tłumaczenie: Rafał Gadomski
Na podstawie tłumaczenia opracowała Justyna Moćko
