Jurek Jagucki w Warszawie. Joga Żoliborz. 13-14.03.2010. Relacja Justyny Moćko
środa, 17 marca 2010
Zbalansuj się w balansach - do czego nam siła i równowaga? - tak brzmiał tytuł warsztatu Jurka Jaguckiego , który czwarty raz przyjął zaproszenie od szkoły Joga Żoliborz w Warszawie. Odpowiedź na to pytanie chciało usłyszeć blisko 70 joginów. Balanse są tymi asanami, które nie wszyscy lubią wykonywać. Wymagają równowagi, budują siłę. Nie są łatwe. Ale podczas warsztatu udało się nam dotknąć, doświadczyć wielu z nich.
Mottem na ten warsztat była myśl Judith H.Lasater z książki "A year of Living your yoga" z dnia 13 marca ( a ponoć nie ma przypadków;-) - Niech to, co trudne będzie uświęcone.
Vasisthasana, anantasana, Viśvamitrasana, Hanumanasana, eka pada bhujasana, dvi hasta bhujasana, bhujapidasana - nazwy asan nie często padające na zwykłych, codziennych lekcjach jogi. Ale - dostępne, możliwe do wykonania.
Przed siavasaną Jurek przypomniał, abyśmy próbowali utrzymywać świadomość wnętrza ciała. Ruch może być oceniony z zewnątrz albo od wewnątrz poprzez propriocepcję, czyli wewnętrzne, fizyczne doznanie ciała w trójwymiarowej przestrzeni. Często skupiamy się tylko na określonych częściach ciała - kolanach, brzuchu, nogach, barkach. Jeśli już myślimy o wnętrzu ciała to często w kontekście negatywnym - np. "boli mnie żołądek" albo "mam zatkany nos". Starzejąc się czujemy tylko to, co boli. Poprzez trening kulturowy , wypadki, urazy uczymy się nie odczuwać ciała.
Na jodze uczymy się odczuwać wnętrze swojego ciała, w asanach, a szczególnie w pranajamie, w siavasanie, medytacji.Jurek zaprosił nas do proprioceptywnej siavasany.
W niedzielę znów balansowaliśmy w titibhasanie, pinca mayurasanie, adho mucha vrksasanie, bakasanie. Pewnym wyzwaniem było przejście z zakasany do sirszasany II i z powrotem.
Łatwiej było o tyle, że poinstruowani przez Jurka staraliśmy się być uważnymi, patrzeć się w umysł, co przy wysiłku fizycznym nie dla każdego było proste.
Według tradycji bon człowiek w ciągu dnia ma 80 tys. pomieszanych myśli. Na te 80 tys. myśli powinniśmy mieć 80 tys. asan. My wykonujemy około 200. Innym sposobem na pozbycie się nieustającej gonitwy myśli jest mantrowanie. Iyengarowie bardzo często mówią, że praktyka asan powinno być jak mantrowanie - w pełnym skupieniu, bez zbędnego myślenia. Powody, dla których przychodzimy na jogę dzieją się przy okazji.
Przed pranajamą medytacja - bycie tu i teraz z tą chwilą.. Stabilna obecność. W podobny sposób wykonywaliśmy pranajamę - nie skupiając się na technice, ale na byciu z oddechem.
A na pytanie zawarte w tytule warsztatu - do czego potrzebna jest nam siła i równowaga po tak pięknych słowach Jurka każdy mógł sobie odpowiedzieć sam. Bo nauczyciel jest tylko od tego, aby inspirować. My sami odkrywamy w jakim kierunku zmierzamy.
Justyna MoćkoJustyna @joga-joga.pl
Autorem zdjęć jest Marcin Harembski
