Robert Spica w Poznaniu - relacja Ani Gładysz z pierwszego z cyklu warsztatu. 14-15.02.2009

14 i 15 lutego 2009 r odbył się w Poznaniu pierwszy z - mamy nadzieję - serii warsztatów z Robertem Spicą. Można odnosić wrażenie, że w ostatnich latach ten świetny skądinąd nauczyciel pozostawał w cieniu, ograniczając pole swojego działania w zasadzie jedynie do Bydgoszczy. Teraz mamy okazję spotykać się z Robertem w Poznaniu i pomimo wielkiej obfitości ofert warsztatowych uważam, że bardzo warto :) Raz, że spotkań z dobrym nauczycielem nigdy nie za wiele; dwa, że wśród tej różnorodności ofert każdy może odnaleźć coś, co jemu akuratnie odpowiada.

A czym się charakteryzują warsztaty z Robertem? Wydaje mi się nie do przecenienia fakt, że zostały zakrojone jako cykl regularnych spotkań, a nie pojedyncze wydarzenie, co daje możliwość utrwalenia i pogłębiania wiedzy. A wiedza ta, jak wiadomo, pochodzi z kolei z nie byle jakiego źródła, bo z regularnych i bardzo systematycznych spotkań Roberta z legendarnym już Feaqiem Birią, którego podejście do jogi Robert kontynuuje i przekazuje w sposób nader rzetelny i skrupulatny.

Dla mnie osobiście wielką zaletą lutowego warsztatu był jednostajny, dobry poziom energetyczny, bez "uniesień" i co za tym idzie, nieprzyjemnych "dołków". Praktyka z Robertem była rzekłabym "niewyrywna" - stabilna, konsekwentna i celowa, równym rytmem płynąca do przodu. Nasuwa mi się tu porównanie z szeroką rzeką - z pozoru powolną i nawet leniwą, ale kryjącą pod spodem olbrzymią siłę. Każda asana podczas warsztatu od samego początku była gruntownie przygotowywana. Z drugiej strony element podkreślony przez Roberta w jednej asanie, pojawiał się w chwilę potem w następnej, tworząc pewnego rodzaju "zakładki". Dzięki temu całe ciało zostało systematycznie przygotowane i poruszone, minimalizując prawdopodobieństwo kontuzji, czy choćby dyskomfortu w pozycji. Niby brzmi to wszystko banalnie i oczywiście, niemniej wykonane z mistrzostwem zachwyciło nawet starych "wyżeraczy" :) Dodatkowo Robert szczegółowo tłumaczył, dlaczego pojawiła się taka, a nie inna pozycja, o co w niej chodziło i jak ją można było zmodyfikować, jeśliby zaszła potrzeba, oraz jakie otworzyła możliwości - w która stronę dalej można było poprowadzić sekwencję. Bogate informacje bardzo doceniali zwłaszcza nauczyciele - których na sali była większość. Mieliśmy doskonałą lekcję mądrego budowania sekwencji i pośrednio kontakt z sekwencyjnym geniuszem Faeqa Birii.