Dwa dni z Paramhans Swami Maheshwaranandą w aśramie.

"Pokój zaczyna się w Twoim własnym sercu. Medytuj, pomagaj innym i bądź zadowolony z tego, co masz. Powodzenie jest w twoich rękach, a prawdziwy pokój jest w twoim Ja." Wishwaguru Mahamandaleshwar Paramhansa Swami Maheshwarananda

Decyzja wyjazdu na trzy dni do aśramu w Strilkach, w Czechach była właściwie natychmiastowa. Spontanicznie prosta. Podróżowanie z Joasią, nauczycielką "Jogi w Życiu Codziennym" do aśramu (dla mnie to już drugi wyjazd) to tak jak wyprawa z Beatą Pawlikowską do dżungli amazońskiej. Teren dla nas dziewiczy, ale z takim opiekunem nie sposób się zagubić. Trzy pociągi i autobus, po drodze bułka ze smażonym pysznym serem i już jesteśmy w Strzilkach, malowniczo położonej miejscowości na falujących pagórkach, niedaleko Brna. Mahaprabhudip Aśram, znajduje się na rozległym terenie, gdzie rosną czereśnie, chodzi koza i osioł do pogłaskania, gdzie stoją potężne, rozłożyste lipy i dęby. Mieszkamy w zamku bez fosy, ale za to z krużgankami, rzeźbioną fontanną i labiryntem korytarzy. Co 15 minut odzywają się kuranty, których dźwięk niesie z sobą myśl : "Harmonia tela, mysli a duse"- ("Harmonia ciała, umysłu i duszy").

Kim jest Swamidźi, który w kilkunastu krajach świata ma rzesze uczniów, do którego przyjeżdżają ludzie z całej Europy, aby nawet przez krótki czas przebywać blisko, zadać kilka pytań, poprosić o wsparcie, dostać od Mistrza mantrę? Swamidźi jest autorem popularnego na całym świecie systemu "Joga w Życiu Codziennym", który oparty został na starożytnych pismach Jogi i w zgodzie z nowoczesną wiedzą naukową. System ten oferuje systematyczny, krok po kroku program praktyk, który prowadzi od prostych ćwiczeń ciała, oddechu i koncentracji do zaawansowanych asan, pranajam, technik medytacyjnych i kriyi. Umożliwia to każdemu ćwiczyć Jogę niezależnie od wieku. Części składowe tego systemu to: Karma Joga (bezinteresowne działanie dla innych), Raja Joga (dyscyplina, asany, pranajama, koncentracja, medytacja, samadhi), Bhakti Joga (miłość i oddanie), Gyana Joga (uświadomienie i wiedza) i Hatha Joga (techniki oczyszczające). Swamidźi przyjechał po raz pierwszy do Europy w 1972 r. Przez wiele lat dogłębnie poznawał problemy ludzi Zachodu, ich stresy codzienne i choroby psychosomatyczne. By pomóc ludziom żyć pełnią człowieczeństwa, opracował system jogi, której zasady są nieskomplikowane, trzeba tylko być zdyscyplinowanym. Swamidźi to człowiek z wielką charyzmą i poczuciem humoru, który z równą wnikliwością opisuje zarówno zakamarki duszy ludzkiej jak i proste sprawy dnia codziennego. "Nigdy nie popijaj chili wodą" - mówi Swamidźi - "silly chili" kontynuuje. "Tylko jogurt może usunąć piekący smak chili, nigdy woda".

Patrzyłam z podziwem na ludzi przybywających tu z całych Czech, Słowacji, Chorwacji, Austrii, Węgier, Słowenii, Niemiec i wielu innych części świata. Patrzyłam jak bez cienia zniecierpliwienia stali w długiej kolejce na deszczu, kiedy to pierwszego dnia kuchnia wieczorem wydawała późno posiłki. Nigdy nie dostrzegłam u nikogo oznak pośpiechu, czy skrzywionej twarzy. To ja musiałam się opanowywać, by nie poganiać kobiet w łazience, które o 5:30 rano, kiedy ruch był największy, spokojnie wykonywały neti, czyli przemywanie nosa i zatok wodą z solą, lub czyściły język specjalnym metalowym przyrządem. Większość osób w aśramie nosi bawełniane stroje w kolorze piaskowym. Wyjątkiem byli czterej inicjowani Swami ubrani w pomarańczowe szaty, ale o innym odcieniu pomarańczy niż szaty Mistrza. Dziwnie się czułam w moich czarnych lykrach i kolorowej bluzie. Nie chodzi tylko o to, aby się nie wyróżniać, ale o to, że jednolity strój sprzyja wyciszeniu umysłu i oczy nie mają tylu bodźców.

Dzień zaczyna się w aśramie od modlitwy Arati skierowanej do Pana Sziwy, który niszczy zło i prowadzi do oświecenia. W programie seminarium są ćwiczenia (asany), pranajama, medytacja i joganidra - najgłębsza relaksacja jakiej kiedykolwiek doświadczyłam. To nic, że nogi sąsiada są prawie koło mojej głowy. Po prostu trzeba to zaakceptować, że jest tłok. Zaczynamy od śpiewania trzy razy pradźwięku OM, dwusylabowej mantry oczyszczającej ciało i umysł , potem ćwiczymy oddech naprzemienny, pranajamę, który równoważy półkule mózgowe i stymuluje przepływ prany w kanałach energetycznych nadi. Wstajemy i zaczynamy ćwiczyć asany. Wszystkie ruchy są powolne z koncentracją na oddechu i na uważności ciała. Te ćwiczenia są dostosowane do człowieka zachodu i jego możliwości wyginania ciała. Asany są łagodne...ćwiczę Khatu Pranam, sekwencję ćwiczeń, która na poziomie fizycznym harmonizuje cały system nerwowy i wzmacnia system immunologiczny. A kiedy wchodzimy jeszcze głębiej i koncentrujemy się na czakrach, to Khatu Pranam staje się kosmicznym tańcem, po którym nasza energia życiowa płynie bez zakłóceń, harmonizując ciało i duszę.

Najtrudniejsza jest medytacja. Widać jeszcze daleko mi do oświecenia, bo moje ciało przestaje być elastyczne i buntuje się przeciwko trwaniu w bezruchu. Zmaltretowane ego ciągle coś tam chce, raz jest mu za mało powietrza, drugi raz za zimno. Potem kolana zaczynają jęczeć, że chcą się wyprostować. Czasami w czasie medytacji myśli biegną po schodach do małego sklepiku na dole, by sprawdzić, czy nikt mi nie wykupił poduszek i czy lepszy będzie olej do twarzy Neem, czy może lepszy kokosowy. Myśli, jak to mówi Swamidźi, kąsają, jak kobry…więc po co je trzymać w garści. Dobrze mówić, ale jak je wypuścić z rąk, aby przeleciały przez umysł nie zatrzymując się. Ba, to właśnie jest praca nad sobą. Kupuję malę, hinduski różaniec zwany też dżapamalą, która ma sto osiem paciorków. Czeszka z Cieszyna, Jyoti, uczy nas jak ustawić kciuk i przesuwać paciorki jednocześnie powtarzając w myślach mantrę. Ponieważ nie mam swojej mantry, wybieram mantrę dwusylabową Om So-Ham. So Ham znaczy "Ja jestem Tym , Tym jestem Ja" . Powtarzając tę mantrę kontemplujemy swoją jedność z najwyższą świadomością. So Ham wychodzi z poziomu serca. Wypuszczamy oddech przy sylabie Ham, nabieramy powietrza przy So. I to działa, sprawdziłam. Mantra powtarzana tłumi natłok myśli, a wibracje jej dźwięku transformują energie wokół nas. Mantra oczyszcza umysł. Nie jesteśmy oddzieleni od Boga, nie jesteśmy samotni...So Ham.

W czasie seminarium doświadczam guru darszanu, czyli bycia w obecności oświeconej osoby. Pięknie to ujmuje w słowa Chorwat, uczeń Swamidźiego, Swami Chitananda: "W obecności Gurudeva szczęśliwe i spełnione życie przestaje być utopią i pojawia się prawdziwe szczęście." Darszan to koniec samotności człowieka i oddzielenia od Boga, przebudzamy się, odkrywamy, że możliwe jest wyzwolenie od cierpienia i odczuwanie wewnętrznej radości. 80 procent ludzi na świecie zapomina, czym jest prawdziwe życie. Pogrążeni w depresji są manifestacją tego, jak bardzo strach rządzi światem.". Wspominając Guru darszan nie sposób ominąć wykładów nazwanych guruvakya. Swamidźi nie używa wyszukanych słów. Zadaje często pytania: " ...dlaczego wszystkie żyjące istoty są szczęśliwe oprócz człowieka? Dlaczego musi światem rządzić zachłanność?... nikt nie będzie szczęśliwy sam dla siebie, nasza świadomość powinna się rozszerzać na dobro innych, również zwierząt..". A o tym już pisano w starożytnych księgach hinduskich, Wedach . Świat stworzony przez człowieka i świat stworzony przez Boga są w dysharmonii. Musimy nauczyć się, jak poddać się woli Boga i pozwolić Bogu zdecydować. "Medytuj"- mówi Swamidźi,- "bo tam w głębi Twojej Jaźni jest nieporuszony spokój i jedność." Mistrz pięknie opowiada, ale też śpiewa. Chciałabym śpiewać z nim, ale jeszcze nie potrafię. Hinduskie badżany są rytmiczne, nawet nie rozumiejąc sanskrytu chciałabym nauczyć się wymawiać słowa i odpowiednio je akcentować. Joasia szybko znajduje w książce tekst bahadżanów i coś tam chwytam : "Śri Pujya Dipa Dayalu Data…" nie wiem co to znaczy, ale samo ciało się kołysze ze szczęścia. A ciało wie najlepiej co mu służy.

A w aśramie znajduję taki tekst:

Sporo jeszcze pracy przede mną. Ale mam już kierunek. I wiem jedno, chcę się stać jeszcze lepszym człowiekiem.

Iwona Dąbrowska-Duda