Wpływ asan jogi na organizm człowieka - część II. Piotr Künstler
wtorek, 19 sierpnia 2008
Każda z asan ma unikalny wpływ na organizm zależny również od indywidualnej kondycji osoby ćwiczącej. Aby ogarnąć tą różnorodność powszechnie przyjętą formułą jest opisywanie wpływu określonych grup asan. Sposób ten pozwala usystematyzować opis i wyłuskać podstawowe efekty odnoszące się do wszystkich praktykujących. W tym artykule omawiam wygięcia do tyłu, wygięcia do przodu.
WYGIĘCIA DO TYŁU
Grupa ta obejmuje asany, które wymagają niezwykłej wytrzymałości psychicznej i fizycznej. Znajdziemy tu najtrudniejsze spośród asan jak: urdhva dhanurasana (odwrócony łuk), kapotasana (gołąb), vrscikasana (skorpion) czy natarajasana (tancerz), ale i stosunkowo proste jak: śalabhasana (świerszcz), bhujangasana (wąż) czy dhanurasana (łuk). Podczas normalnej aktywności życiowej zginamy się do przodu, czasem na boki jednak prawie nigdy do tyłu. Jest to zatem ruch, który przychodzi nam najczęściej z trudnością. Dlatego B.K.S. Iyengar wymyślił liczne pomoce, dzięki którym zarówno osoby sprawne, jak i mające problemy zdrowotne mogą skorzystać z efektów praktyki tych pozycji. Korzystne oddziaływanie wygięć do tyłu zarówno na ciało, jak i umysł jest bardzo szerokie. Bez wątpienia przyczyniają się one do opóźnienia fizjologicznych i mentalnych procesów starzenia. Układ lokomotoryczny
Wygięcia do tyłu powodują zasysanie krwi głęboko do wnętrza kręgosłupa dzięki specyficznemu działaniu mechanicznemu pozycji. Cała przednia strona kręgosłupa jest mocno otwierana. Zapobiega to zmianom zwyrodnieniowym kręgów. Pozycje powodują wzmocnienie mięśni stabilizujących kręgosłup przywracając jego prawidłowe położenie. Możliwa jest nawet korekta skrzywień. Tylna powierzchnia dysków międzykręgowych wzmacnia się zapobiegając wypadaniu krążka międzykręgowego. Klatka piersiowa, barki, ramiona i nadgarstki wzmacniają się, a także krzyż i odcinek lędźwiowy kręgosłupa. Ściskane i masowane są ścięgna podkolanowe. Poprawia się krążenie krwi w nogach. Przez wysiłek związany z uniesieniem ciała w takich pozycjach jak urdhva-dhanurasana (odwrócony łuk) czy viparita-dandasana (odwrócony kij) wzmacniają się uda i kolana. Praktyka tych pozycji zapobiega zmianom związanym z osteoporozą. Nie pojawiają się problemy z odwapnieniem kości u osób starszych, gdyż pozycje pobudzają znacząco odżywianie kości. Układ krwionośny
Wygięcia do tyłu zapobiegają chorobie wieńcowej. Jeśli praktykuje się je od wczesnych lat nie dochodzi do zakrzepów naczyń wieńcowych. W przypadku wystąpienia zmian praktyka tych asan zapobiega dalszemu pogorszeniu się przepływu krwi, a w niektórych przypadkach może doprowadzić nawet do ponownego otwarcia zablokowanych naczyń. Utrzymanie prawidłowej kondycji serca gwarantuje dobre funkcjonowanie całego układu krążenia. Wygięcia do tyłu ćwiczą serce w sposób nieosiągalny w innego rodzaju ćwiczeniach. Cała przestrzeń wewnątrz klatki piersiowej rozciągana jest wzdłuż linii kręgosłupa. Podłużne rozciąganie serca powoduje taką zmianę kształtu komór serca, która wpływa na zwiększenie ich wydajności.
Stymulowanie układu współczulnego w wygięciach do tyłu powoduje przyspieszenie przepływu krwi. Efektem tego jest natychmiastowe uczucie ciepła pojawiające się w czasie praktyki. Obszarem, w którym następuje szczególne przyspieszenie przepływu krwi jest klatka piersiowa i organy znajdujące się wewnątrz.
Im trudniejsze wygięcia do tyłu tym efekt jest silniejszy. Układ oddechowy
Z wiekiem wyraźnie zauważalne jest spłycenie oddechu i zmniejszenie wydolności płuc. Dzieje się tak, ponieważ mięśnie klatki piersiowej tracą swą elastyczność, wskutek czego nie wszystkie pęcherzyki płucne funkcjonują. Medycyna konwencjonalna akceptuje zmniejszenie wydolności płuc z wiekiem jako część procesu starzenia - joga nie. Dzięki wygięciom go tyłu pojemność życiowa płuc może być utrzymywana na tym samym poziomie przez całe życie, a mięśnie oddechowe (przepona, mięśnie międzyżebrowe) utrzymują prawidłową elastyczność.
Wygięcia do przodu powodują ściśnięcie przodu płuc. W wygięciach do tyłu przednia płaszczyzna płuc jest rozciągana a tylna ściskana. W pierwszych stymulowane są dolne i środkowe płaty płuc, w drugich środkowe i górne. Według jogi oddech jest podstawową siłą życiową. Jeśli oddech jest ograniczony pojawiają się choroby, dlatego tak wielką rolę przywiązuje się do stymulacji płuc. Dzięki lepszemu krążeniu komórki obronne systemu immunologicznego mogą wszędzie dotrzeć, co zapobiega infekcjom płuc, a w przypadku pojawienia się takich, proces zdrowienia przebiega sprawniej. Jest to szczególnie ważne dla osób starszych.
Wygięcia do tyłu stymulują proces usuwania flegmy z dróg oddechowych oraz przez ich ściskanie utrzymują elastyczność układu. Zapobiega to różnego rodzaju schorzeniom dróg oddechowych jak astma czy chroniczne zapalenie oskrzeli. Układ rozrodczy i organy brzucha
Podobnie jak w przypadku organów klatki piersiowej, narządy brzucha w wygięciach do tyłu są rozciągane. Dzięki rozszerzeniu przepony trzewia podciągane są w górę, co przeciwdziała zaburzeniom związanym z ich opadaniem. Stymulacja nerwu błędnego powoduje obniżenie zakwaszenia układu trawiennego. Rozciąganie żołądka i jelit wzmaga perystaltykę - poprawia to trawienie i usuwa niestrawność. Masaż kosmków jelitowych usprawnia wchłanianie pokarmu. Podczas wygięć do tyłu nerki są mocno ściskane i stymulowane. Regularna praktyka wygięć do tyłu zapobiega lub opóźnia upośledzenie funkcji nerek przy cukrzycy. U osób z tendencją do formowania kamieni nerkowych stwierdzono spowolnienie postępowania procesu.
Mięśnie brzucha są rozciągane. Jeśli praktyka obejmuje również pozycje symulujące ich pracę (np. ardha navasana - pół-okręt) płaszcz mięśniowy utrzymujący trzewia jest prawidłowo ukształtowany. Zapobiega to pojawianiu się przepukliny.
Wygięcia do tyłu wpływają łagodząco na zbyt obfite i bolesne miesiączki poprzez zassanie organów miednicy w górę. Stymulowana jest praca jajników. Pozycje zapobiegają atrofii tkanek występującej w czasie menopauzy. U mężczyzn stymulowana jest prostata, zapobiegając zapaleniom i przerostowi organu. Poprzez pobudzenie odpowiednich nerwów, pozycje te wzmagają popęd płciowy, zapewniając prawidłową erekcję u mężczyzn oraz odpowiednią elastyczność i nawilżenie pochwy u kobiet.
Podczas ciąży praktyka tych asan pomaga rozciągnąć macicę. Płód ma więcej przestrzeni a łożysko jest lepiej ukrwione zapewniając dziecku prawidłowe zaopatrzenie w niezbędne substancje do rozwoju. Pozycje te przyczyniają się do odciążenia pęcherza i innych organów miednicy przynosząc kobietom ulgę. Układ hormonalny i nerwowy
Wygięcia do tyłu w przeciwieństwie do wygięć do przodu mocno stymulują gruczoły dokrewne.
Efekty tego odczuwane są niemal natychmiastowo, w postaci pobudzenia wywołanego przez wydzielanie adrenaliny z mocno stymulowanych nadnerczy.
Szyszynka, przysadka i tarczyca również są pobudzane. Funkcje wydzielnicze jajników są stymulowane. Wzmaga się metabolizm komórkowy i organizm otrzymuje więcej energii.
Podczas praktyki wygięć do tyłu puls i ciśnienie krwi wzrastają zmuszając układ nerwowy do wydajniejszej pracy. Efekt w tym przypadku jest podobny do tego, jaki wywołują ćwiczenia aerobowe. Różnica polega jednak na tym, iż w wygięciach do tyłu nie następuje zużycie rezerw energetycznych na poziomie komórkowym. Żwawość i witalność cechują osoby ćwiczące jogę aż do późnej starości.
Różne obszary mózgu są stymulowane wyostrzając czujność i uwagę. Aktywizowane są okolice, w których znajdują się czakry (centra energetyczne). Następuje prawidłowe ich ukrwienie. Stymulowany jest pień współczulny wzdłuż kręgosłupa.
Wygięcia do tyłu usuwają napięcie umysłu, bóle głowy i objawy wyczerpania powstające w skutek stresu. Wrabiają wytrzymałość systemu nerwowego i odporność na stres.
WYGIĘCIA DO PRZODU
Do najczęściej praktykowanych wygięć do przodu należą janu sirsasana, paschimottanasana, tryanga mukhaikapada paschimottanasana, upavishtakonasana, parivritta janu sirsasana. Starożytni mistrzowie jogi podpatrując zwierzęta zrozumieli korzyści, jakie one odnoszą z poziomego położenia kręgosłupa. Gdy jesteśmy zmęczeni kładziemy się a system nerwowy regeneruje się wtedy. Jogini uświadomili sobie zatem, że przyjęcie takiej pozycji wywołuje specyficzny wpływ na układ nerwowy i przepływ energii w organizmie. Gdy jesteśmy strudzeni i trudno nam oddychać instynktownie przyjmujemy pozycję ze skłonem do przodu (np. siadamy na krześle i opieramy się tułowiem na stole). To przynosi nam ulgę. Osoby z astmą odczuwają ulgę po ataku, gdy zrobią skłon do przodu i pozwolą, aby ciało odpoczęło. Jak widać przyjęcie określonej pozycji wywołuje specyficzne zmiany w organach naszego ciała.
W wygięciach do przodu stymulowane są stawy łączące żebra z kręgosłupem. Mięśnie międzyżebrowe oraz mięśnie stabilizujące kręgosłup są rozciągane, przez co stają się elastyczne. Utrzymanie prawidłowej elastyczności mięśni grzbietu zapobiega zwyrodnieniom kręgosłupa. Wszystkie jego części wzmacniają się. Stawy międzykręgowe są prawidłowo odżywiane nawet w podeszłym wieku. Nerw kulszowy jest odciążany i zanika rwa kulszowa.
Rozciąganie ścięgien podkolanowych zapewnia ich elastyczność i zdrowie. Utrzymywana jest także elastyczność ścięgna Achillesa. Rozciągane są łuki stóp zapobiegając bólom. Poprawia się również krążenie krwi w nogach. Układ krążenia
W wygięciach do przodu komory serca są ściskane i masowane. Dzięki poziomemu ułożeniu kręgosłupa serce odpoczywa, pomimo iż ciało jest ćwiczone. Zwierzęta nie odczuwają tak szybko zmęczenia podczas długich wędrówek i biegu. Przyczyną tego jest właśnie poziome ułożenie kręgosłupa oraz to, że serce podwieszone pod nim nie odczuwa napięcia związanego z wysiłkiem pompowania krwi do góry do głowy wbrew sile grawitacji. Efektem wygięć do przodu jest zatem odpoczynek serca. Krew swobodnie krąży po ciele, a ciśnienie ulega wyraźnemu obniżeniu. Jest to spowodowane nie tylko przez ułożenie serca, ale też przez odprężenie ośrodka regulacji ciśnienia w mózgu w wyniku uspokojenia i wycofania zmysłów.
Spowolnienie pulsu i obniżenie ciśnienia następuje zarówno u osób z normalnym ciśnieniem jak i z nadciśnieniem. Układ oddechowy
Przednia strona płuc rozluźnia się, jest ściskana i stymulowana. Tylna natomiast rozciąga się. Oddech dociera głębiej do tyłu płuc. Masaż i stymulacja przepony, w przeciwieństwie do wygięć do tyłu, odbywa się przez jej ściśnięcie. Oddech jest spowolniony, co obniża aktywność układu nerwowego. Układ rozrodczy i organy brzucha
Wygięcia do przodu pomagają kontrolować energię seksualną na poziomie fizycznym i mentalnym. Męskie narządy płciowe są masowane i przez to funkcjonują prawidłowo. Masaż pęcherza moczowego zapewnia jego sprawną pracę, przeciwdziałając różnym infekcjom i innym schorzeniom. Baddha konasana i upavishta konasana redukują napięcie fizyczne w genitaliach, dodatkowo u kobiet przyczyniają się do zmniejszenia nadmiernego krwawienia w czasie miesiączki. Działanie na poziomie fizjologicznym tych pozycji powoduje zwiększenie zdolności osuszania macicy. Nadają również relastyczność wewnętrznym pachwinom. Ogólnie praktyka wygięć do przodu reguluje cykl miesiączkowania. Masowane są również jajowody i jajniki, pobudzając prawidłowe ich funkcje wydzielnicze.
Praktyka wygięć do przodu, a szczególnie ardha baddha paschcimottanasana (tj. skłonu w przód z jedną nogą w półlotosie) powoduje ucisk i masaż prostaty zapobiegając jej przerostowi. Jeśli wraz z wiekiem spada aktywność fizyczna zmniejsza się, zapotrzebowanie na męskie hormony płciowe (androgeny) pobudzające między innymi wzrost mięśni. Ta sytuacja powoduje nasilenie procesu dezaktywacji testosteronu w prostacie, co może być jedną z przyczyn przerostu organu. Wielokrotnie stwierdzono, że utrzymywanie ciągłej aktywności fizycznej spowalnia ten proces.
Aby osiągnąć w pełni efekty wygięć do przodu szczególnie ważne jest trwanie w tych asanach przez dłuższy czas przekraczający nawet pięć minut.Podczas ciąży pełne pozycje nie są wskazane, aby nie ograniczać przestrzeni, w której rozwija się dziecko, jednak warianty z plecami wyprostowanymi są jak najbardziej odpowiednie.
Wyciszenie zmysłów i skłon głowy reguluje pracę ślinianek. Rozluźnia także wszystkie organy brzucha. Delikatny ich ucisk powoduje poprawę procesów trawiennych przez zwiększenie zdolności wydzielniczych organów układu pokarmowego. Szczególnie dobrze masowane jest jelito grube. Pobudzane i regulowane są funkcje wydalnicze. Stymulacja nerwu błędnego zwiększa wydzielanie kwasów żołądkowych. Efektem tego jest poprawienie apetytu. Układ nerwowy i hormonalny
W wygięciach do przodu pojawia się szczególny stan rozluźnienia mózgu. Spada aktywność płatów czołowych. Umysł wycisza się. Dzięki temu zanikają bóle głowy na tle nerwowym wywołane przez stres. Znikają także bóle oczu.
Zmniejsza się pobudzenie autonomicznego układu nerwowego. Wpływa to na redukcję aktywności i napięcia w wielu układach np. trawiennym, krwionośnym, oddechowym. Lepiej funkcjonuje układ odpornościowy. Szybciej następuje regeneracja organizmu, z jednej strony odczuwalna jako stan całkowitego spokoju, z drugiej jako niezwykła ostrość i sprawność umysłu.
Stan relaksu dotyka również układu dokrewnego. Aktywność wszystkich gruczołów jest łagodnie wyciszana. Poziom hormonów w organizmie równoważy się. Rozciągnięcie nadnerczy powoduje zmniejszenie ich napięcia i poprawę ukrwienia... Literatura
B.K.S. Iyengar "Drzewo jogi", "Światło jogi"
Raman Krishna "A Matter of Health. Integration of yoga and western medicine for prevention and cure."
Piotr Künstler - Jestem nauczycielem jogi stopnia Introductory II wydanym przez Ramamani Iyengar Memorial Yoga Institute. Praktykuję od 25 lat, a jogę Iyengara od lat 16, uczę od 12 lat, a od 8 prowadzę własną Pracownię Jogi Yogamudra. Mam 41 lat, jestem mężem Oli i ojcem 7 letniego Antka oraz 1,5 rocznego Janka. Z wykształcenia jestem doktorem nauk biologicznych.Pierwsze kroki na ścieżce jogi stawiałem pod kierunkiem Mirka Toczki w tradycji przekazywanej od Leona Cyborana. Jogę Iyengara poznałem w akdemii Sławka Bubicza głównie dzięki Adamowi Bielewiczowi, Grzegorzowi Nieścierowi i Leszkowi Kawie. Zainspirowany przekazem i postacią BKS Iyengara poświęciłem życie praktyce i uczeniu jogi. Ukończyłem pierwszą edycję kursu nauczycielskiego organizowaną przez PSJI pod kierunkiem Jurka Jaguckiego. Regularnie biorę udział w warsztatach doskonalących z doświadczonymi nauczycielami: Faeq Birią, Lois Steinberg, Rittą Keller, Gabrielą Gubillaro. Od ponad 10 lat praktykuję również medytację w tradycji buddyzmu zen.
www.yogamudra.pl
Wartościową literaturę oraz profesjonale akcesoria do jogi znajdziesz w
