Melisa

MELISA - roślina znana w starożytności. Arabowie, Grecy i Rzymianie stosowali ją jako lek na nerwy i depresję, a także przeciw ukąszeniom owadów. Stosowano ją wtedy również przy zaćmie ocznej i bólach głowy.

W X wieku przenieśli melisę do Hiszpanii, skąd mnisi rozpowszechnili ją w Europie zachodniej.

Ziele melisy zawiera olejki eteryczne - geraniol, linalol i cyrtonelol, które nadają jej charakterystyczny, przyjemny i orzeźwiający zapach. Oprócz tego zawiera sole mineralne, kwasy organiczne, cukry, witaminę C i karoten.

Roślina ta ma działanie uspokajające, przeciwskurczowe, przeciwzapalne, przeciwbakteryjne i przeciwwirusowe. Zapobiega procesowi fermentacji jelitowej i wzdęciom. Pobudza trawienie i działa przeciwwymiotnie. Ale przede wszystkim melisa ma działanie uspokajające. Już Syreniusz pisał, że melisa leczy "powłoką zaszłe oczy, rozum i dowcip ostrzy".

Melisa to alternatywa dla herbaty - oprócz wyjątkowych właściwości leczniczych jest bardzo smaczna i aromatyczna. Wchodzi w skład herbaty chińskiej i cejlońskiej. Napar z mieszanki ziela melisy i liści poziomki (1 łyżka na szklankę wrzątku) jest często używany w Europie zachodniej zamiast herbaty (taki napar wspiera skutecznie odchudzanie).

Świeże liście mięty są doskonałą przyprawą. Dodaje się je do sałatek i twarogu. Do potraw gotowanych dodaje się ją tuż przed podaniem. Świetnie smakuje z warzywami i ryżem oraz z sosami ziołowymi. Melisa doskonale aromatyzuje oleje i ocet. Poprawia smak marynat i konfitur.