Kukurydza
Kukurydza jej uprawa sięga pięciu tysięcy lat wstecz. Ojczyzną kukurydzy jest prawdopodobnie obszar dzisiejszego Peru. Do Europy dotarła dzięki wyprawom Kolumba. W Polsce pojawiła się dopiero pod koniec XVIII wieku.Znane są dwie odmiany kukurydzy - jadalna i pastewna. Jadalna ma uszlachetnione ziarno i daje wyższe plony. Nie występuje już w przyrodzie w stanie dzikim. Dziś uprawia się odmiany przeznaczone na paszę, odmiany zbożowe na mąkę i kaszę oraz odmianę cukrową jako warzywo.
Ziarna kukurydzy zawierają 60-70 % skrobi, 9-14 % białka, 4-8 % tłuszczu. Są bogate w witaminy z grupy B, witaminy D, E, A i K oraz w dużą ilość witaminy C. Sole mineralne w kukurydzy to potas, fosfor, żelazo, magnez, wapń, selen i cyn. Selen w połączeniu z witaminą E powoduje, że kukurydza ma duże znaczenie w profilaktyce chorób nowotworowych. Olej kukurydziany ma właściwości obniżające cholesterol we krwi.
Najzdrowsza jest kukurydza świeża. Konserwowa zawiera dużo więcej cukru i soli i o 2/3 mniej skrobi. Świeże kolby kukurydzy gotuje się w niewielkiej ilości nieosolonej wody (wtedy krócej się gotują). Gorące polewa się roztopionym masłem lub oliwą, posypuje żółtym serem lub lekko soli. Bardzo smaczna jest kukurydza z grilla pieczona w folii aluminiowej.
Kukurydza zawiera barwnik zwany zeaksantyną, który należy do antyutleniaczy i wykazuje zdolność blokowania wolnych rodników, wywołujących procesy nowotworowe.
Znamiona kukurydzy (części liści) stosuje się pomocniczo w stanach zapalnych dróg moczowych, kamicy nerkowej i żółciowej. Mają one również szerokie zastosowanie w przemyśle - produkuje się z nich papier, tkaniny, żywice, lakiery i materiały filmowe.
Wartość energetyczna to 110 kcal na 100 gram.