Cząber
CZĄBER - roślina pochodząca z Azji Mniejszej i wybrzeży Morza Śródziemnego, gdzie rośnie na suchych, wapiennych skałach. Znany już w starożytności. Do Europy przeniosły go legiony rzymskie. Uprawiany jest głównie w Europie środkowej i północnej, Azji Mniejszej i Ameryce środkowej.
Mimo swojego pochodzenia cząber dobrze rośnie w Polsce. Jest nieodłącznym składnikiem kuchni staropolskiej. Marcin z Urzędowa pisze, że, oprócz wartości smakowych i odżywczych "spożywanie cząbru pobudza do podejmowania szlachetnych czynów".
Ziele cząbru zawiera olejki eteryczne, garbniki, śluzy, sole mineralne - przede wszystkim dużą ilość cynku, żelazo, kobalt, miedź i mangan.
Ziele to przede wszystkim pobudza wydzielanie soków żołądkowych i działa wiatropędnie. Stosuje się go przy niestrawności i wzdęciach. Z tego powodu jest nieodzowny przy gotowaniu potraw z grochu i innych roślin strączkowych.Cząber przeciwdziała również nadmiernej fermentacji. W kuchni stosuje się go w stanie świeżym i suszonym. Ma ostry, specyficzny smak, szczególnie dobrze współgra z warzywami strączkowymi - jego dawna nazwa to "ziele fasolowe". Dodaje smaku ziemniaczance, krupnikowi, babce ziemniaczanej, sałatkom i sosom.
Jest składnikiem pieprzów ziołowych i bułgarskiej czubrycy.
