Szałwia
Szałwia - jedna z najcenniejszych roślin leczniczych i przyprawowych. W średniowieczu powtarzano: "kto ma szałwię w ogrodzie, tego bieda nie ubodzie". Znana już w starożytności, opisywali ją: Hipokrates, Pliniusz Stary i Dioskorydes.
Szałwia występuje w stanie dzikim w rejonie Morza Śródziemnego i w Ameryce Północnej. W Polsce można ją uprawiać w ogrodach.Jej nazwa wywodzi się od łacińskiego "salvus" co oznacza ".zdrowie".
Liście szałwi dodaje się do twarogów, past, sałatek i napojów.
Szałwi używa się również do przyprawiania mięs i ryb. Doskonale komponuje się z daniami, których składnikami są pomidory, kapusta i groch. Duże zastosowanie znalazła zwłaszcza w kuchni włoskiej.
Surowcem leczniczym są liście lub gęsto ulistnione wierzchołki pędów. W liściach występuje olejek eteryczny (do 2,5%) -stąd charakterystyczny, korzenny zapach surowca -oraz substancje o charakterze garbników (polifenole).
Zewnętrznie stosuje się szałwię w postaci naparów jako skuteczny lek przeciwzapalny, odkażający i ściągający do płukania gardła i jamy ustnej w anginie, chrypce, zapaleniu dziąseł oraz w formie okładów na trudno gojące się rany. Wewnętrznie surowiec podaje się w postaci naparu, nalewki lub ekstraktu w nieżytach i stanach zapalnych przewodu pokarmowego, wzdęciach oraz przewlekłych biegunkach.
Szałwię od zawsze uznawano za roślinę magiczną używaną przy obrzędach.