Imbir

IMBIR - jedna z najstarszych roślin uprawnych, uprawiano go już 3000 lat temu w Azji. Używano go również na Bliskim Wschodzie i w południowej Europie. Portugalczycy przewieźli imbir do Afryki a Hiszpanie do Indii Zachodnich. W Azji od wieków jest traktowany jako kluczowy dodatek do potraw i bardzo skuteczne lekarstwo.

Imbir zawiera olejek eteryczny - zingiberol, który nadaje mu intensywny, oryginalny aromat. Substancje żywicowe - gingerol i zinferon nadają mu palący i lekko gorzki smak. Imbir ułatwia trawienie - pobudza wydzielanie śliny i soku żołądkowego, działa żółciopędnie i rozkurczowo. Natychmiast pomaga przy wzdęciach. Łagodzi mdłości - przeciwdziała wymiotom, jest składnikiem leków przeciw chorobie lokomocyjnej. Zmniejsza zlepianie płytek krwi, dzięki czemu chroni nas przed tworzeniem się zakrzepów i reguluje poziom cholesterolu. Ma właściwości rozgrzewające, leczy przeziębienia. Leczy migreny - jego regularne stosowanie zmniejsza ilość ataków tej dolegliwości. Imbir odkaża jamę ustną, leczy infekcje błony śluzowej (warto nim płukać bolące gardło). Odrobina imbiru w kasie niweluje jej szkodliwe właściwości.

Według medycyny chińskiej imbir należy do żywiołu Metalu czyli smaku ostrego, który wspomaga pracę płuc i jelita grubego, wznieca ogień w ciele i pobudza organy płciowe. Jest uznawany za afrodyzjak.