Kalina koralowa - naturalny sposób na bóle miesiączkowe.

Viburnum opulus - to drzewo, którego kora, owoce, kwiaty i korzenie posiadają cenne właściwości, wykorzystywane w ziołolecznictwie od wieków.

Istnieje aż 175 gatunków tego krzewu, z czego w naszym kraju możemy spotkać jedynie dwie dziko rosnące odmiany. Roślina ta upodobała sobie szczególnie strefę klimatu umiarkowanego półkuli północnej, często można ją również spotkać w górach strefy międzyzwrotnikowej, a najliczniej w ogrodach botanicznych i kolekcjach roślin ozdobnych. Ekstrakt z kaliny jest szczególnie polecany kobietom borykającym się z bólami miesiączkowymi, ponieważ działa rozkurczająco na mięśnie macicy zmniejszając ich napięcie. Ale to nie jedyne właściwości tego niepozornego krzewu.

Kalina obfituje m.in. we flawonoidy, garbniki, kwasy organiczne oraz witaminy C, K i P. W wierzeniach ludowych krzew kaliny, pomimo iż symbolizuje skromność i dziewictwo, jest kojarzony z cierpieniem i smutkiem. Wierzono m.in., że kiedy kobieta umiera przed ślubem, zamienia się w kalinę. Na Podlasiu i na Kresach Wschodnich kalina jako symbol dziewictwa zawsze zdobiła groby panien i kawalerów, a złamanie krzewu miało przynosić nieszczęście. Popularna była także wiara, że wąchanie kwiatów kaliny na cmentarzu powoduje całkowitą utratę powonienia.

Właściwości i zastosowanie

Liczne właściwości prozdrowotne kaliny pomagają w wielu dolegliwościach, szczególnie kobiecych.

Ekstrakt z kory zawiera kumarynę działającą rozkurczowo na mięśnie macicy, która zmniejsza ich napięcie i pomaga uwolnić się od bolesnych skurczy. Substancje zawarte w roślinie hamują także niewielkie krwawienia z narządów rodnych, w związku z czym zaleca się ją przy zbyt obfitych miesiączkach. Składniki kory łagodzą także dolegliwości okresu menopauzy. Również w okresie ciąży, po konsultacji lekarskiej, ekstrakt może pomóc w kurczach nóg, bólach łydek i nadpobudliwości nerwowej. W medycynie naturalnej, kalina wykorzystywana jest także do podtrzymania zagrożonej ciąży, przy przedwczesnych porodach, zapaleniu jelit i żołądka.

Sok i odwar z owoców w połączeniu z miodem stosuje się w przeziębieniach, bólach gardła, wrzodach żołądka i dwunastnicy, pomocniczo przy biegunkach i żylakach odbytu. Odwar z kwiatów usprawnia procesy trawienne i niweluje kolski i skurcze. Owoce z cukrem są z kolei często podjadane w nadciśnieniu tętniczym, a zewnętrznie w postaci okładów przydatne przy kuracji owrzodzeń, trądziku i innych chorób skórnych. Z czerwonych korali można przyrządzić zdrowe powidła - wystarczy najpierw przez kilka dni przemrozić owoce (jest to konieczne do pozbycia się goryczy i specyficznego aromatu), zasypać cukrem, dodać goździki i gotować na wolnym ogniu przez około 40 min.

Zbiór i suszenie

Kalina koralowa to krzew wyrastający do około 3 m wysokości rosnący zazwyczaj na glebach żyznych, próchniczych i wilgotnych w lasach liściastych, często nad brzegami rzek i potoków oraz w zaroślach. Kora młodych pędów jest zielona, a starszych - brunatna i czerwonobrunatna. Charakteryzują ją pojedyncze liście, które od dołu pokrywa szarawy puszek. Podczas okresu kwitnięcia (maj-czerwiec) białe, pięciopłatkowe kwiaty rozwijają się w płaskich, baldaszkowatych kwiatostanach. Owocem jest kulisty, jaskrawoczerwony koral z jedną płaską pestką wewnątrz. Roślina owocuje w sierpniu i wrześniu, a gorycz korali zanika po ich przemrożeniu.

Korę zbieramy wczesną wiosną od marca do kwietnia i zdejmujemy ją z gałązek o średnicy 2 cm z 2-3 letnich krzewów. Suszymy w miejscu słonecznym lub w suszarni o temp. Nieprzekraczającej 40°C. Dojrzałe owoce zbieramy jesienią do końca października, suszymy w miejscu przewiewnym i zacienionym lub w suszarni w temp. 60°C.

Prosty przepis na napar z suszonych owoców kaliny - pomocny w okresie menopauzy

Pół łyżeczki suszonych owoców zalewamy szklanką wrzątku i trzymamy pod przykryciem 35 minut. Zaleca się pić 3-4 razy dziennie po 2 łyżki naparu między posiłkami.