Porzeczka czerwona - perła dla zdrowia

Zawierają 2 razy mniej cukru od innych owoców, sporo błonnika, mnóstwo kwasów organicznych, witamin i garbników. Owoce mają właściwości przeciwutleniające. doskonale nadają się nie tylko na przetwory, ale także jako naturalny lek m.in. w dolegliwościach układu krążenia, niedokrwistości, zaburzeniach żołądkowo-jelitowych, artretyzmie, reumatyzmie, chorobach wątroby, schorzeniach skóry, utracie odporności, migrenach i wielu innych. Warto wiedzieć więcej o tych cennych dla zdrowia czerwonych perełkach.

Porzeczka zwyczajna, zwana także pospolitą porzeczką czerwoną (Ribes rubrum L.), pochodzi z rodziny agrestowatych z Europy Zachodniej. W Polsce jest popularnym krzewem uprawnym. Kwaskowate owoce rośliny, zbierane są w pełni lata, głównie na przetwory domowej roboty - dżemy, galaretki, soki i wina. Lepsza od porzeczki czarnej odporność na mrozy i choroby, zdecydowanie sprzyja amatorskiej uprawie.

Owoce czerwonej porzeczki działają moczopędnie, oczyszczająco i wzmacniająco. Spożywane na czczo pobudzają apetyt, są wskazane przy takich dolegliwościach jak: artretyzm, reumatyzm, gościec, brak łaknienia, gorączka, kamienie moczowe, niestrawność, niewydolność i zapalenie wątroby, przewlekłe schorzenia wątroby, schorzenia skórne, zapalenia dróg moczowych, nieżyt pęcherza moczowego, kolki, zaparcia, miażdżyca naczyń krwionośnych, migreny, dolegliwości serca, trudno gojące się rany.

Czerwone porzeczki dzięki obecności polifenoli łagodzą bóle menstruacyjne. A zawarte w owocach witaminy C, PP, żelazo i garbniki działają na skórę ściągająco, antybakteryjnie i tonizująco - co szczególnie istotne dla osób o cerze tłustej i trądzikowej. Zaleca się je także na trudno gojące się rany, w tym również rany żylakowe.

Pomocne w leczeniu chorób układu krążenia

Duża ilość potasu w tych niepozornych owocach (około275 mg/ 100 g), sprawia, że są pomocne w leczeniu i zapobieganiu nadciśnienia tętniczego.

W swoim składzie mają witaminę PP, odpowiedzialną za regulację poziomu cholesterolu we krwi i zapobieganie miażdżycy naczyń krwionośnych.

Podobnie jak czarne porzeczki, również i one są źródłem antyoksydantów, "wymiatających" z naczyń wolne rodniki odpowiedzialne za ich mechaniczne uszkodzenia.

Pomocne w objawach zaburzeń żołądkowo-jelitowych

Czerwone porzeczki są bogate w pektyny wspomagające funkcjonowanie jelit - dbają o ich mikroflorę, poprawiają perystaltykę, oczyszczają z toksyn i regulują proces wypróżniania się.

Garbniki zawarte w skórce czerwonych porzeczek mają właściwości ściągające.

Odwar z liści i pączków jest naturalnym sposobem na gościec, skazę limfatyczną, krwotoki, puchlinę wodną oraz jako środek napotny.

Surowy sok porzeczkowy jest sposobem na nadkwasotę, nieświeży oddech i zgagę. Zaleca się pić go dwa razy dziennie po 1/4 szklanki.

Kąpiele z odwaru z liści porzeczek stosuje się w celu pobudzenia czynności koty nadnercza, przy skazie limfatycznej, wysypkach i chorobach skórnych.

Porzeczki należą zdecydowanie do owoców kwaśnych i zgodnie z zaleceniami makrobiotyki nie powinny być zjadane podczas posiłku składającego się z białka (mięso, ryby, jaja, warzywa). Najlepiej zjadać je po tego typu posiłkach, co sprzyja lepszemu trawieniu, zapobiega zaleganiu pokarmów w żołądku i szkodliwej nadfermentacji.

Uprawa porzeczki czerwonej

Najlepszym miejscem dla tego krzewu jest stanowisko słoneczne. Porzeczka posadzona w cieniu drzewa, słabiej owocuje, a jej owoce są drobniejsze. Nie jest wybredna pod względem gleby, ale najlepiej czuje się w żyznej, zasobnej w próchnicę, o lekko kwaśnym, odczynie (pH 5,5; 6,5). Z powodzeniem wyrośnie również w nieco słabszych i lżejszych podłożach jeżeli zadbamy o utrzymanie odpowiedniej wilgotności gleby. Ciężkie, podmokłe i gliniaste gleby zdecydowanie nie będą dla niej odpowiednie.