Jałowiec. Na jesienne chłody - rozgrzewające szyszkojagody. :)

Niegdyś, drewno jałowcowe, ze względu na swą wyjątkową elastyczność i wytrzymałość, używano najczęściej do wyrobu łuków. Choć rośnie powoli, żyje długo nawet w niesprzyjających warunkach (nie straszna mu ani słaba gleba, ani nadmierne zacienienie). W zielarstwie, cenione są przede wszystkim szyszkojagody jałowca, działające moczopędnie, przeciwbakteryjnie i żółciopędnie, a stosowane zewnętrznie - łagodząco przy nerwobólach i bólach reumatycznych.

Jałowiec pospolity (Juniperus communis. L.) - iglasty krzew z rodziny cyprysowatych, dorastający przeważnie do wysokości 3 metrów. Jest rośliną rozdzielnopłciową, wytwarzającą ciemnoniebieskie owoce wielkości ziarnka pieprzu, zwane szyszkojagodami. Najszybciej, znajdziemy go w podszycie borów sosnowych lub na otwartej przestrzeni jałowych gleb piaszczystych.

Witaminę C, kwasy organiczne, tłuszcze, olejki eteryczne, dziegieć, barwnik, a nawet smołę - zawierają jałowcowe szyszkojagody, pomagające m.in. regulować pracę układu pokarmowego.

W chorobach skóry oraz dla rozgrzania mięśni i stawów, z gałęzi jałowca parzonych w wodzie, można przygotować napar do kąpieli. Najpopularniejszy środek leczniczy pozyskany z tego krzewu, ma jednak formę odwaru, do którego potrzeba łyżki stołowej jagód i szklanki wody, ogrzanych w temperaturze bliskiej wrzenia, przez 30 min. Po odcedzeniu, zaleca się stosować 3 razy dziennie po łyżce. Zamiennikiem odwaru mogą być także świeże owoce jałowca.

Ponieważ leki z jałowca działają silnie, czas kuracji powinien być krótki, szczególnie w czasie ciąży oraz przy osłabionym układzie moczowym.

Źródło informacji:

"Atlas ziół krajowych", A. Iwaniuk, 2006.