"Po pierwsze joga" Paulina Holtz, Ewelina Godlewska - nowoczesny podręcznik jogi dla każdej aktywnej kobiety.

Ponad 100 asan, szczypta filozofii indyjskiej, świetnie opisane pozycje jogi, pięknie zademonstrowane, przemyślany układ książki, jasne przedstawienie korzyści, które daje praktyka asan, przyjazny, ciepły język i … mamy świetny podręcznik do jogi. Tchnący entuzjazmem i radością z praktyki. Nie tylko dla początkujących.

Podręcznik do jogi nieodmiennie kojarzy mi się ze "Światłem jogi" B.K.S Iyengara, czyli grubą książką z czarno-białymi zdjęciami i długimi opisami. Z niedowierzaniem wzięłam do ręki Tak ma wyglądać podręcznik? Kolorowy, radosny, przyjazny i co najdziwniejsze - nie jest to opasłe tomiszcze?

Ano nie jest. Autorki dokonały, wydaje się niemożliwego - wybrały ponad 90 asan, kilka sekwencji "na różne okazje" czyli, kiedy chorujemy, kiedy się chcemy zrelaksować, rozgrzać lub rozciągnąć, czy po długim, nieruchomym siedzeniu przy biurku w pracy, opisały i zmieściły to na 160 stronach!

Ewelina Godlewska (dyplomowana nauczycielka jogi wg metody B.K.S Iyengara) zaprezentowała, jak je wykonywać, a czasami, jak nie wykonywać. Merytoryczny, klarowny opis i ładne zdjęcia pozbawiają wątpliwości, czy dobrze robimy asanę.

Układ książki od początku wzbudził mój zachwyt - jest oryginalny i bardzo przemyślany.

Szczypta filozofii indyjskiej pozwala zakorzenić się w tradycji i zrozumieć, że będziemy podchodzić do ciała holistycznie: wszystko ze wszystkim w naszym ciele jest połączone - o tym min. mówi nam teoria czakr, tutaj niezwykle przekonująco i jasno wyłożona. Osobom stawiającym pierwsze kroki na jogicznej ścieżce przyda się informacja, że istnieje kilka/kilkanaście metod hatha jogi. Tutaj wyjaśnione są najpopularniejsze: metoda Iyengara, Ashtanga viniasa joga, Bikram joga, Kundalini joga.

Praktyczne porady czyli rozdział o tym, w jakie gadżety jogiczne się zaopatrzyć jest naprawdę kobieco - praktyczny. Autorki nie zapomniały nawet o takim szczególe, jak fakt, że praktykując zdzieramy lakier z paznokci nierzadko zostawiając subtelne, kolorowe smugi na ścianach;-)

Świetnym pomysłem jest rozdział "Słownik, czyli rzecz o uśmiechniętych pośladkach". Zawarte w nim przyjazne tłumaczenie używanych na każdych zajęciach komend, odnoszących się do ciała pozwala oswoić się z tym trudnym dla początkujących, "jogicznym slangiem". No bo przecież de facto nie wyciągamy pośladków do tyłu i na zewnątrz. Tudzież nie uśmiechamy się nimi, choć tak naprawdę, w jodze wszystko jest możliwe;-) Przy opisywaniu asan autorki już nie muszą tłumaczyć danego ruchu, zakładając, że każdy zapoznał się ze słownikiem. To naprawdę spore ułatwienie i nowatorskie podejście;-)

Kolejnym oryginalnym pomysłem jest podział asan: nie na standardowe "pozycje stojące, siady, skręty, pozycje brzuszne, odwrócone" itp, czyli kanon stworzony przez B.K.S Iyengara, tylko na 3 obszary: biodra i miednica (równowaga i miłość), nogi (stabilność i siła), ramiona, barki, szyja (otwartość i szczęście).

Opisy, jak pracować z poszczególnymi obszarami praktycznie i logicznie wyjaśniają, czemu warto to robić, przemycając przy okazji trochę wiedzy anatomicznej i z zakresu bioenergetyki ciała. Uzasadnienia są proste i przekonujące: "Postawa skulona jest oznaką zamknięcia, wycofania, przygnębienia, zmęczenia, depresji. Spróbuj przejść ulicą dumnie wyprostowana z uniesioną głową, sprężystym krokiem i uśmiechem na ustach. Z pewnością wzbudzisz zainteresowanie i zostaniesz zauważona. Co jest, wstydzisz się? No właśnie, niby uczy się nas od dziecka pewności siebie, a kiedy chcemy ją okazać, to natychmiast podcina nam się skrzydła nieprzyjemnymi komentarzami."

Ta uwaga (jak i inne z opisów wprowadzających do rozdziałów) jest niezwykle celna. Widać, że jedna z autorek (Ewelina) jest psycholożką;-). Niby to wszystko wiemy, ale ile razy łapiemy się na tym, że mamy skulone barki i patrzymy w ziemię? Albo, że się garbimy? Popatrzcie na przechodniów, na ludzi w autobusie.Pamiętajmy o otwartej klatce piersiowej - łatwiej się żyje i oddycha ;-)

Tak, jak wspominałam, ogromnym dokonaniem jest zamieszczenia tak wielu asan w tak niewielkiej objętościowo książce. Wyobrażam sobie trudy wyboru;-) A wybór oceniam jako słuszny: zawarte w książce asany są tzw podstawowymi w jodze Iyengara ale też jest kilka takich, które mogą stanowić wyzwanie dla adeptów jogi. Ale, jak piszą autorki: "Nie przejmuj się, jeśli daleko ci do ideału. Wystarczy, że będziesz lepsza niż byłaś wczoraj"

Joga podręczna czyli pierwsza pomoc to 9 sekwencji pomysłowo przedstawionych przez Paulinę. Adekwatny strój autorki (szczególnie działa na wyobraźnie sekwencja - Bądź w formie w biurze ;-) pokazuje, kiedy należy sięgnąć po Jogę podręczną, czyli pierwszą pomoc - bo taka jest nazwa tego rozdziału.

Książka jest naprawdę bardzo fajnie napisana. I słowa "fajnie" używam z całą odpowiedzialnością - użyte sformułowania przypominają rozmowę z koleżanką - sympatyczną, mądrą, świadomą siebie kobietą, która się nie wywyższa, tylko przyjaźnie radzi, co zrobić, aby być szczęśliwszą. Bez zbytniego filozofowania - praktycznie, zwyczajnie, po prostu. I język jest jednym z wielu autów tej książki.

Przyjemnym urozmaiceniem są gdzieniegdzie dodane cytaty motywujące: "Czymkolwiek się zajmujesz, joga nauczy cię robić to lepiej" czy też "Nie oczekuj niczego. Doceniaj wszystko", "Bądź lepszą wersją siebie" i inne.

Zdawać by się mogło, że to książka dla początkujących, dla tych, którzy nie słyszeli o jodze (są jeszcze tacy? ;-) ale zapewniam, tak nie jest. Osoby praktykujące też powinny po nią sięgnąć. I nawet, jeśli nie dowiedzą się w ich mniemaniu, niczego nowego, warto zobaczyć, jak jasno, klarownie, prosto, dowcipnie, przyjaźnie można wyłuszczać skomplikowane zagadnienia czy pozycje.

Polecam fb Po pierwsze joga