No i znowu ten temat: Jak schudnąć bez liczenia kalorii? Dr med. Grażyna Ziółkowska

Tym razem ani słowa na temat pożywienia. Zostawmy kalorie, tłuszcze nasycone, nienasycone, cukier, chipsy, czekoladę… Dlaczego? Ponieważ tak naprawdę problemy związane z odżywianiem zaczynają się gdzie indziej, i tam należy szukać ich rozwiązania. Ale o tym za chwilę.

Według Totalnej Biologii nasz automatyczny mózg, czyli tzw. podświadomy umysł robi wszystko, aby zapewnić nam przeżycie w świecie zewnętrznym. Wszystko jest zorientowane na przetrwanie. W ciągu całego życia kodujemy sytuacje, z których wychodzimy cało i mózg automatycznie to zapisuje. Odtwarza to później w podobnej sytuacji, jako program przetrwania. Cała nasza zdolność przeżycia jest temu podporządkowana, a automatyczny mózg nigdy się nie myli.

Zatem to właśnie wzorce napisane w nas jak program komputerowy, sterują naszym życiem. Archaiczny, biologiczny kod zachowania, który jest w nas wpisany, nie rozpoznaje czasów nowożytnych, ani moralności, nie bierze też pod uwagę naszych pragnień. Zazwyczaj nie uświadamiamy sobie tych kodów i konfliktów, natomiast to właśnie nasze ciało nas o nich informuje.

Również konflikty naszych przodków mogą być przeniesione, jako podświadomy program i pamięć tamtych szczególnie traumatycznych wydarzeń może nadal w nas pracować, bądź przejawiać się w życiu i zdrowiu naszych potomków. Dzieci niosą w sobie program przodków, zarówno ze strony matki jak i ojca. Drzewo genealogiczne jest dopóty w nas obecne, dopóki nie uświadomimy sobie jego związku z naszym życiem i jego wpływu na nie. Informacja o traumie, która dochodzi do naszej świadomości uwalnia skutki tej traumy w naszym życiu. Uświadomienie sobie przyczyny jest bardzo uwalniające. Na tym polega uzdrowienie wg systemu Totalnej Biologii.

Zaburzenia odżywiania mogą być wywoływane przez wiele różnych konfliktów, które są w nas aktywne.

Bycie "grubym" i bycie "chudzielcem" zależy od tego, co to oznacza w umyśle danej osoby. Zawsze jest to idealne rozwiązanie mózgu.

Przyjrzyjmy się nadwadze z biologicznego punktu widzenia. Podstawowym konfliktem, którego doświadczyliśmy jest porzucenie. Wyobraźmy sobie małe, porzucone dziecko. Na pewno czuje się zagrożone. Aby przetrwać uruchamia odpowiedni program zwiększenia masy ciała. Musi stać się bardziej widoczne tak, aby matka mogła je łatwiej zauważyć. Zwiększa ilość tkanki tłuszczowej, aby mieć zapas na czas nieobecności matki oraz zyskać dodatkową ochronę ciała. Taki sam mechanizm obrony dotyczy kobiety, która w związku z mężczyzną czuje się niezauważana przez niego. Uruchamia program zwiększenia masy ciała, myśląc: "Może mnie w końcu zauważy…"

Często na podstawowy konflikt nakłada się konflikt wyglądu zewnętrznego. Jest on powiązany z naszym wyobrażeniem o sobie. Ten konflikt włącza się za każdym razem, gdy patrzymy w lustro, gdy np. mąż patrzy na inną kobietę (bardziej atrakcyjną), gdy oglądamy w sklepie ładną sukienkę, w którą się nie wciśniemy. Należy dodać, że takie postrzeganie siebie nie ma związku z tym ile, kto waży. Można być szczupłym i nie lubić siebie ani swojego ciała.

Również brak czegoś ważnego na przykład dobrego słowa od matki może być przyczyną otaczania się tłuszczem. Czasem powodem przybierania na wadze jest brak komplementu, bo mózg zanotował ostatni komplement od partnera w tym tłuszczu i nie chce go stracić.

Z biologicznego punktu widzenia dziecko do 6 r. życia powinno być pod opieką matki. Do tego czasu jest na tyle lekkie, że matka w razie niebezpieczeństwa może je wziąć na ręce i uciec. Jeżeli w tym czasie dziecko jest pozostawione przez matkę i doświadcza tego, jako dużego stresu - może to zaprogramować nadwagę.

Tłuszcz sam w sobie gromadzony w nadmiarze może nieść ze sobą informację o konflikcie. Na przykład gromadzony wokół bioder niekiedy utrzymuje pamięć molestowania seksualnego, bądź innego naruszenia intymności. Tłuszcz na brzuch może być tarczą ochronną, może też stanowić pamięć genealogiczną uderzenia bagnetem, cięcia cesarskiego, harakiri.

Małe, chude dziecko, umieszczone w inkubatorze może doświadczać konfliktu porzucenia z tego powodu, że było zbyt małe. Zatem jego automatyczny mózg włączy program otyłości, żeby już nigdy nie zostać porzuconym z powodu drobnych rozmiarów.

Przybieranie na wadze jest trybem walki. Jeśli znajdujemy się w sytuacji konfliktowej na tyle, że musimy walczyć, to nie wygramy walki, jako mali i szczupli. Na tym właśnie polega tryb walki. Wiąże się on z męskim postrzeganiem rzeczywistości i reagowaniem na nią jak mężczyzna. Często dotyczy on kobiet, które zbyt dużo dźwigają na swych barkach, utrzymują rodzinę, pracują na kilku etatach. Aby temu podołać muszą być duże i silne. Jeśli kobieta musi walczyć traci poczucie kobiecości.

Niedobór masy ciała również może mieć związek z porzuceniem, ale w aspekcie ucieczki. Lęk jest na tyle silny, że symbolicznie osoba taka nie może zostać znaleziona przez "wroga". Musi się schować. Aby to zrobić należy zmniejszyć rozmiary. Dotyczy to ofiar agresji, które są bezradne w obliczu niebezpieczeństwa. Gdy rodzice nie chcą dziecka, nie chcą go również chronić, dlatego lepiej będzie, gdy zniknie, stanie się bardzo maleńkie, aby nikomu nie zawadzać. Konflikt tożsamości wyraża się w stwierdzeniu, że nie mam prawa istnieć, wyrażać swojego ja, wyrażać opinii, posiadać terenu. Do konfliktów wywołujących niedożywienie należy również: "Nie mam tego, czego chcę i nie chcę tego, co mam."

W przypadku anoreksji istotne są 2 główne konflikty. Ciągły konflikt córki z matką, gdy na przykład mąż/ojciec patrzy z miłością na córkę, staje się ona rywalką dla matki. Gdy córka dorasta i staje w obliczu dodatkowego, nowego konfliktu terytorialnego np. molestowanie przez członka rodziny, porzucenie przez chłopaka, symbolicznie staje się jak dziewczynka, traci swoją zmysłowość, jako kobieta i kobiecy wygląd.

By nie walczyć całe życie z zaburzeniami odżywiania przy pomocy diety należy znaleźć rozwiązanie. Trzeba zapytać siebie, kiedy się to zaczęło, co stało się wtedy ważnego w naszym życiu. Czego doświadczyliśmy, aby stworzyć to właśnie ciało? Co automatyczny mózg wyczytuje z naszej podświadomości i jak kreuje nasze ciało? Musimy uświadomić sobie, że mamy taką wagę i takie ciało, jakich potrzebujemy, a nie takie, jakie chcemy. Z biologicznego punktu widzenia nie ma w tym błędu.

Posłuchaj swoich potrzeb, a ciało zajmie się resztą

Aby się wyleczyć należy wyrazić emocje na głos i poprzez ciało oraz zmienić sytuację, jeśli to możliwe. Gdy zmiana sytuacji nie jest możliwa, to należy ją przekształcić w przestrzeni wirtualnej/wewnętrznej tak, aby nie była dla nas toksyczna. Ważne jest abyśmy pokochali nasze ciało zanim wyeliminujemy nadwagę, a nie uwarunkowali miłość do ciała utratą określonej ilości kilogramów. Dotyczy to zarówno mężczyzn jak i kobiet. Natomiast kochane panie: bądźmy bardziej kobiece dla nas samych. Nośmy spódnice, sukienki, biżuterię, makijaż, wysokie obcasy itp. Przestańmy rozwiązywać wszelkie konflikty w sposób męski, czyli nie walczmy, odpuśćmy kłótnie, twardą rękę, atakowanie, bądźmy bardziej miękkie i delikatne, po prostu kobiece. No i na koniec przejdźmy na lekką, mniej kaloryczną dietę i trochę poćwiczmy.

Samorealizacja polega na tym, że nie czekamy aż ktoś rozwiąże nasz konflikt. Przyjmujemy odpowiedzialność za wszystko, co się z nami dzieje. Nie prosimy nikogo o pozwolenie, aby wyzdrowieć.

Grażyna Ziółkowska

Pediatra, specjalistka medycyny rodzinnej z 16-letnią praktyką. Wegetarianka od 19 lat. Mama zdrowego, wegetariańskiego dziecka. Mieszka w gospodarstwie ekologicznym. Wspiera wegetarian i ruchy obrońców zwierząt swoją wiedzą i aktywnością. Chętnie konsultuje dietetycznie dzieci wegetariańskie i wspiera ich rodziców.