Joga dla osób szczególnie wrażliwych. Inga Schorowska
czwartek, 28 lipca 2011
Mój nauczyciel pokazał mi ostatnio fascynującą książkę, której lektura wydatnie pomogła mi zmierzyć sie z trudną sytuacją egzaminacyjną i spojrzeć na świat z nowej perspektywy. Była to Elaine N. Aron "The Highly Sensitive Person: How to Thrive When the World Overwhelms You" . Traktuje o osobach o wyższym niż przeciętny poziomie wrażliwości na wszelkie bodźce, z bardzo czułym układem nerwowym, który reaguje pobudzeniem silniej i dłużej niż u przeciętnego człowieka, otrzymuje też więcej informacji ze świata zewnętrznego i wewnętrznego.
Jest takich osób sporo, bo około 20% ludzkości. Specyfika układu nerwowego zdecydowanie wyróżnia ich z reszty społeczeństwa: wydaja się być bardziej delikatni, jakby niedostosowani do intensywności współczesnego świata. Tacy ludzie zwykle nie mają lekkiego życia. W dzieciństwie często introwertyczni, przytłoczeni przez ogrom doznań płynących z otoczenia, mocniej stymulowani hałasem i światłem, silniej niż inni odbierający nastroje i atmosferę, częściej potrzebujący spokojnego schronienia i więcej snu, aby się wyciszyć i odpocząć od nadmiaru bodźców. Zazwyczaj z tych powodów są postrzegani jako wycofani i nieśmiali, przez pozostałe dzieci traktowani jako słabsi, nie zawsze też mają wsparcie w rodzicach, którzy woleliby, by ich dziecko było "normalne" i nie wymagało nadmiernej troski. Wzrastają w poczuciu, że są inni, zazwyczaj "gorsi".
Jako dorośli, jeżeli jakoś przetrwali intensywny czas dzieciństwa, gwałtowniej niż reszta zakochują się, mocniej odbierają wszelkie porażki (co powoduje, że we wszystkich działaniach są sumiennymi perfekcjonistami), w pracy dążą do świętego spokoju i minimalizacji stresujących bodźców albo do realizacji swojej pasji. Wrażliwcy bardzo często są pasjonatami, a wąska specjalizacja ratuje ich przed nadmiarem stymulacji pochodzącej z wielu źródeł na raz.
W swoim otoczeniu bywają niezrozumiani i odrzuceni ze względu na odmienność swoich reakcji, sami także czują , że nie pasują do reszty i często są samotnikami , którzy unikają ludzi, obawiając się ich niedelikatności. Wydaja się być mniej odporni na zmiany i trudne sytuacje życiowe, a stres działa na nich dużo bardziej destrukcyjnie. Często na podstawie informacji otrzymywanych od otoczenia sądzą, że ich wrażliwość jest jakąś wadą lub zaburzeniem, które trzeba "wyleczyć". Nasza cywilizacja nie jest łaskawa dla osób wrażliwych, szczególnie, jeżeli są to mężczyźni. Kobietom wybacza się wrażliwość, ale wciąż jest to traktowane jako słabość. Okazuje się jednak, że ani nie jest to coś, co można leczyć - bo jest to cecha wrodzona i dziedziczna - ani nie jest to żadna wada, ponieważ duża wrażliwość występuje w podobnym procencie we wszystkich społecznościach ludzkich, a nawet w świecie zwierząt, równo u obu płci. Najwyraźniej natura ukształtowała taki rozkład sił celowo i jednostki ze szczególnie czułym układem nerwowym są potrzebne w każdej wspólnocie, zbierając dodatkowe informacje i dzieląc się nimi z resztą, która nie ma takich możliwości. Super -czułe zwierzęta to zwykle strażnicy i przewodnicy stada, którzy pierwsi wyczuwają niebezpieczeństwo i prowadzą stado najpewniejszymi trasami, najszybciej też znajdują pożywienie.
Wrażliwcy dostają od świata wszystko w większej skali - to, co złe, i to, co dobre. Jeżeli otoczenie szanuje i wspiera ich nie oczekując, że staną się tacy jak inni, mają szansę rozwinąć swoje szczególne talenty wynikające z podwyższonej sensytywności , być inspiracją i przewodnikami dla reszty. Osoby wrażliwe intuicyjnie odbierają subtelne pozawerbalne informacje, dzięki czemu naturalnie dostrajają się do otoczenia i wyczuwają bez słów cudze emocje. Mają bogate życie wewnętrzne, które niestety rzadko uzewnętrzniają, choć często zdarza im się realizować swój potencjał w tworzeniu i odbiorze sztuki. Ponieważ cechują się silną empatią, znajdują satysfakcję pomagając innym. Dzięki intensywnemu doświadczaniu i perspektywie uzyskanej z pewnego wycofania potrafią doradzić i wskazać właściwy kierunek, także przestrzec przed wyczuwanym zagrożeniem. Wielu z nich intensywnie poszukuje duchowości i dociera w tej sferze do poziomu nieosiągalnego dla przeciętnych ludzi. To kasta kapłanów i królewskich doradców, z kolei zupełnie nie są wojownikami. Współzawodnictwo i walka, nawet taka, której są tylko świadkami, działa na nich fatalnie. Mocniej niż inni czują ból własny i cudzy. Zwiększona wrażliwość jest w takim samym stopniu przekleństwem, jak błogosławieństwem.
Po lekturze wśród osób bardzo wrażliwych.
Jim Kennedy pisze o tym, co jest istotne w praktyce jogi dla osób z wrażliwym układem nerwowym i jakie rodzaje - przynajmniej na początku praktyki - ponieważ może to prowadzić do wycofania ze świata, co wrażliwcy stosują z upodobaniem jako formę ucieczki przed życiem.
Jim Kennedy podaje także ogólne wskazówki, na co osoby bardzo wrażliwe powinny zwracać uwagę w praktyce klasycznej hatha . Oto niektóre z nich:
1.Uwalnianie energii:
W asanach rozciągających należy odczuć moment pierwszego napięcia, które pojawia się długo przed pozycją maksymalnego rozciągnięcia, pozostać w nim z uwagą skupioną na miejscu najbardziej napiętym i pozwalać mu się rozluźniać z wydechem, bez dążenia do rozciągania na siłę. Jeżeli napięcie nie puszcza, lepiej się nieco wycofać. Gdy nastąpi rozluźnienie, można przejść w asanie do następnego punktu oporu i powtórzyć cały proces. Jest to działanie uwzględniające odruchy mięśniowe, które kurczą się w odpowiedzi na dyskomfort nadmiernego rozciągania, czyli efekt jest odwrotny od zamierzonego. Delikatne i stopniowe rozciąganie zapewnia mięśniom stan bezpieczeństwa, w którym odruchy obronne nie są wyzwalane i mięśnie pozwalają na rozciąganie uwalniając napięcie. Efektem takiego rozluźnienia jest większa elastyczność mięśni, a przede wszystkim odzyskanie energii, która do tej pory użytkowana była na utrzymanie napięcia. Dlatego po dobrze wykonanej sesji pojawia się odczucie wzrostu poziomu energii, choć praca nad uwolnieniem niektórych napięć zajmuje dłuższy czas, niekiedy nad jednym punktem trzeba pracować kilka tygodni lub nawet miesięcy.
Jim Kennedy przestrzega przed wprowadzaniem maksymalnych zakresów ruchu osiąganych w asanach do metod treningowych nie związanych z , takich jak aerobic czy ćwiczenia siłowe, które normalnie praktykowane są w pośrednich zakresach ruchu. Takie ćwiczenia w maksymalnym rozciągnięciu grożą poważnymi kontuzjami.
.
2. Wydłużanie:
W stresie ciało odruchowo się skraca. W praktyce odczuwalne jest wyraźne wrażenie wydłużania, tak jakby przepływ uwolnionej energii przywracał naturalne proporcje ciała. Jest to nie tylko wydłużanie dotyczące jednej strony ciała, lecz obejmuje całość, np. odczuciu wydłużania mięśni grzbietu towarzyszy odczucie wydłużania antagonistycznych mięśni brzucha. Gdy świadomie praktykuje się wydłużanie w asanach, okazuje się, że dużo łatwiej wykonać pozycje, które były dotąd trudne , tak jakby wymagały one dużo mniej wysiłku. Zakończenie asany złączeniem dłoni w pozycji modlitwy, z kciukami lekko dotykającymi mostka jest naturalnym dopełnieniem i skupia uwolnioną energię w centrum ciała.
3. Świadomość uśmiechu:
Podczas koncentracji na mięśniach twarzy warto zrobić eksperyment z robieniem na przemian smutnej i radosnej miny, odczuwając efekty obu pozycji w ciele i w umyśle. Kończąc uśmiechem, stopniowo pozwalamy twarzy całkowicie się rozluźnić w pozycji naturalnej.
Żródła:
Elaine N. Aron "The Highly Sensitive Person: How to Thrive When the World Overwhelms You"
Jim Kennedy "Yoga for Highly Sensitive People"
---
Inga Schorowska - mgr rehabilitacji, trenerka metody Somayog, nauczycielka Techniki Alexandra, terapeutka. Wykłada Somayog i Technikę Alexandra na Studiach Technik Relaksacyjnych i Studiach Psychosomatycznych Praktyk Jogi na Wrocławskim AWF, szkoli trenerów metody Somayog. Studiuje i praktykuje jogę Advaita Vedanta w Międzynarodowym Instytucie Medytacji pod kierunkiem Swamiego Shyama w Kullu. Uczy metody Somayog i świadomości sensorycznej w Polsce, Norwegii, Anglii i w Indiach. Współzałożycielka Stowarzyszenia Metody Somayog, Edukacji i Rozwoju.
Kontakt:somayog@gmail.com
Zapraszamy na konwencje z udziałem znanych i cenionych na całym świecie nauczycieli jogi:
19-21 sierpnia 2011 II OGÓLNOPOLSKA KONWENCJA JOGI -Sharat Arora prosto z INDII ponownie w Polsce.
WAKACJE Z JOGĄ 2011- RENOMOWANE SZKOŁY- NAJWIĘKSZY WYBÓR WYJAZDÓW Z JOGĄ !
