O miłości, O małżeństwie. Khalil Gibran

Przedstawiamy fragmenty poetyckiej powieści "Prorok". To cudowny, poetycki tekst zawierający przemyślenia autora na wiele aspektów ludzkiego życia - miłość, małżeństwo, przyjaźń, praca, religia, piękno i wiele innych. Jest to książka uniwersalna, ponad religijna i ponadkulturowa po raz kolejny uświadamia, że prawdziwa mądrość posiada wspólne korzenie wielu kultur.

O miłości

Wtedy Almitra rzekła: powiedz nam o Miłości

A on podniósł głowę i spojrzał na ludzi i cisza zapadła pomiędzy nimi. I wielkim głosem przemówił:

Gdy miłość cię zawoła, podażaj za nią, chociaż jej ścieżki strome są i wyboiste.

A kiedy jej skrzydła cię obejmą, poddaj się, chociaż miecz między nimi ukryty zranić cie może.

A jeśli przemówi do ciebie, uwierz jej, chociaż jej głos twe sny może roztrzaskać jak wiatr północny, co szkody czyni w ogrodzie.

Jako że miłość nakłada na twą głowę koronę a zarazem krzyż na twe barki, tak do wzrastania twego jak i oczyszczania się przyczynia.

I chociaż wznosi się wysoko i pieści najdelikatniejsze twe gałązki, w promieniach słońca drżące, to osuwa się również ku twoim korzeniom i wstrząsa nimi, choć w ziemię się wtulają.

Ogarnia cię sobą jak zboża snop.

Bije cie, aż wstajesz nagi.

Przesiewa, by od plew cię uwolnić

Miele cię aż do białości.

Ugniata, aż staniesz się giętki;

A potem poświęca cię swemu świętemu ogniowi, tak, abyś stał się świętym chlebem na Boga świętą ucztę.

Wszystko to miłością niech cię napełni, tak abyś tajemnicę swego serca poznał i z wiedzą tą stał się cząstką serca Żywota.

Jeśli jednak w bojaźni swej szukać - będziesz w miłości jeno i rozkoszy,

To lepiej będzie dla ciebie przykryć swą nagość i z tego młyna precz odejść,

Do świata o jednej porze roku, gdzie będziesz się śmiał, lecz nie z wszystkimi śmiechami i płakał, lecz nie łzami wszystkimi.

Miłość nie daje niczego oprócz siebie i nie żąda niczego, jak tylko siebie.

Miłość nie posiada niczego i również jej nie można posiąść;

Jako że miłość zaspokaja jedno miłość

Jeśli kochasz, nie mów: Bóg jest w mym sercu", lecz raczej: "Jestem w sercu Boga"

I nie twierdź, że zdołasz pokierować ścieżką miłości, gdyż to miłość, jeśli uzna cie godnym, swoją ścieżkę ci wyznaczy.

Miłość nie pożąda niczego oprócz swego spełnienia.

Jeśli jednak kochasz i pełen jesteś pożądania, niechaj pożądaniem twym będzie:

Rozproszyć się i być jak rwący potok, który swą melodię śpiewa ciemnej nocy.

Poznać ból zbyt wielkiej czułości.

Zostać zranionym przez własne rozumienie miłości.

I krwawić chętnie i radośnie.

Budzić się o świcie z uskrzydlonym sercem i składać Bogu dzięki za następny dzień miłowania;

Wypoczywać w skwarne popołudnie, rozpamiętując miłosną ekstazę,

I z uczuciem wdzięczności o zmierzchu do domu wracać;

A potem z modlitwą za ukochaną w sercu i z pieśnią pochwalną na ustach zasypiać

O małżeństwie

Wtedy Almitra znowu przemówiła i rzekła: A co nam powiesz o Małżeństwie, mistrzu?

I odpowiedział tymi słowy:

Razem się zrodziliście i razem będziecie na wieki

Będziecie razem, gdy białe skrzydła śmierci dni wasze rozproszą,

Będziecie razem nawet w cichej pamięci Boga.

Zważcie jednak, by w owym byciu razem rozpostarły się również przestrzenie niczyje, tak, aby między wami wiatry niebios tańczyć mogły.

Kochajcie się nawzajem, ale nie czyńcie z miłości kajdan:

Niech będzie ona raczej morzem, falującym pomiędzy brzegami waszych dusz.

Napełniajcie sobie wzajemnie kielichy, ale nie pijcie z jednego.

Częstujcie jedno drugie chlebem, ale nie jedzcie z tego samego bochenka.

Śpiewajcie, tańczcie i weselcie się pospołu, ale niech każde z was zachowa swą samotność.

Podobnie struny lutni: chociaż każda osobno, dźwięczą tą samą muzyka.

Ofiarujcie sobie serca, ale nie w jasyr żadnego z was.

Jako że tylko ręka Żywota może serca wasze posiąść.

I stójcie razem, lecz nie za blisko siebie: gdyż filary świątyni stoją osobno, a dąb i cyprys nie wzrastają w swym cieniu

Dżubran Chalil Dżubran znany także jako Khalil Gibran libański pisarz, poeta i malarz. Autor powieści poetyckiej Prorok, przetłumaczonej na ponad 100 języków.

fragmenty w tłumaczeniu Barbary Sitarz, Pluton, Świdnica 1991 r.