Joga skarbem kultury według UNESCO

Joga została wpisana na listę niematerialnego dziedzictwa kultury Komitetu UNESCO.Stało się to podczas obrad w Addis Abebie. Obecnie na tej liście jest 366 pozycji.

"Filozofia, która stoi za starożytną indyjską praktyką jogi miała wpływ na wiele aspektów życia społecznego w Indiach. Chodzi o dziedziny takie jak zdrowie i medycyna, edukacja i sztuka" - napisali eksperci UNESCO w uzasadnieniu. Podkreślili, że joga działa całościowo, łączy duchowość, umysłowość i fizyczność człowieka.

Pochylono się nad kompleksowym oddziaływaniem jogi na ludzi poprzez m.in. ćwiczenia, medytację i pracę nad oddechem. Eksperci docenili, że praktyka jogi jest drogą do samorealizacji, zniwelowania cierpienia i doświadczenia stanu wolności.

"Praktykują ją młodzi i starzy. Nie ma w niej dyskryminacji z powodu płci, klasy czy religii. Stała się popularna w wielu regionach świata" - czytamy w tekście zamieszczonym na stronie UNESCO.

Zaznaczono rolę, jaką odgrywają ośrodki, gdzie można pod okiem mistrzów praktykować jogę. Zdaniem ekspertów UNESCO nie do przecenienia są także starożytne manuskrypty i zapiski, które są podstawą do rozwoju współczesnych badań nad jogą.

Rzecznik indyjskiego MSZ Vikas Swarup na wiadomość o uznaniu przez UNESCO tej starej dyscypliny wyraził nadzieję, że umożliwi to "prowadzenie dialogu na rzecz pokoju i tolerancji z innymi krajami", a Indie będą mogły odgrywać ważniejszą rolę w stosunkach międzykulturowych".

Zaznaczył, że uznanie jogi za skarb kultury spotkało się jednogłośnie z aprobatą wszystkich członków komitetu, który oddalił wcześniejszą decyzję o skierowaniu sprawy do ekspertów zdrowia fizycznego do czasu posiedzenia w przyszłym roku.

Na listę dziedzictwa niematerialnego UNESCO wpisywane są zjawiska, tradycje, zwyczaje, itp., które m.in. "reprezentują arcydzieło ludzkiego geniuszu" i "pozostają w bezpośrednim lub namacalnym związku z wydarzeniami lub żywą tradycją, pomysłowością lub wierzeniami albo z dziełami artystycznymi lub literackimi o wyjątkowym uniwersalnym znaczeniu (Komitet uznaje, że to kryterium powinno być stosowane w połączeniu z innymi kryteriami)".

Wpis na listę UNESCO to nie tylko zaszczyt. Przekłada się to także na pomoc finansową czy też logistyczną w ochronie i zachowaniu rozmaitych praktyk związanych z tożsamością kulturową i historią.