Wstań i Działaj - Joga Czynu cz. 2
czwartek, 2 września 2010
Kiedy działamy jako nauczyciel jogi, to czy przekazujemy naszą wiedzę? Nie, ale zapominamy o tym. Wydaje nam się, że to jest nasza wiedza, ponieważ jesteśmy otoczeni przez ludzi, którzy nie wiedzą aż tak dużo. Mówimy zatem: "Jestem teraz nauczycielem jogi". Powinniśmy się dzielić jogą poprzez bycie sługami tej wiedzy. Tak jak kucharz serwuje jedzenie, tak my serwujemy asany. Nie jesteście ani lepsi ani gorsi, każdy z was jest sługą na swój własny sposób. Jeśli o tym nie zapomnicie, to wtedy wasze działania będą satwiczne, czyste.
Wykład podczas Kursu dla Nauczycieli ze Swamim Sivadasanandą, Joga Acharyą
Jeśli ogłosisz swoje nazwisko i tytuł światu, nie przetrwasz długo. Wypalisz się, ponieważ będziesz musiał ciagle podtrzymywać swoją pozycję. Zaakceptuj pokornie bycie odbiciem wiedzy o jodze. Wtedy twoje czyny będą satwiczne i będziesz trwać, bo twoje ego się nie wypali. W pisamch możemy znaleźć piękny przykład, który tego dotyczy: kiedy gotujesz, ryż powinien stać się tak miękki, że kiedy bierzesz jego ziarno i ściskasz między palcami, to nie czujesz oporu. W ten sam sposób, jeśli gotujemy ego poprzez ascezę (tapas) lub działanie, nauczając jogi na zasadzie karma jogi, czyli beziteresownego służenia ludzkości, wtedy stajemy się miękcy jak ziarno ryżu. Z drugiej strony, niewłaściwie ugotowany ryż robi się twardy. To klasyczny przykład opisujący ego.
Jeśli pozostaniesz praktykiem i uczniem podczas wykonywania pracy nauczyciela, to wszystkiego się dowiesz. Uczniowie przyjdą do ciebie i cię nauczą. Nie wiedząc o tym, uczniowie służą swoim nauczycielom. Czasami słyszymy, jak niektórzy uduchowieni ludzie mówią: "Dziękuję ci za przybycie, bo tylko dzięki temu mogłem ci służyć". To takie prawdziwe. Jak pusta byłaby sala do jogi bez uczniów! Powinniśmy podziękować uczniom za przyjście i danie nam możliwości służenia im. Takie podejście w stosunku do nas miał Swami Vishnudevananda. Zawsze powtarzał: "Służę wam z całego serca, i jeśli nie zrozumieliście nauczania, to nie jest to wina nauczania, ale błąd nauczyciela. Proszę was o wybaczenie, jeśli nie nauczałem wystarczająco jasno". Czynił tak na końcu kursu i składał przed wszystkimi pokłon.
W jodze nie zwracamy aż tak wielkiej uwagi na to, co dana osoba wie lub mówi, ale na to co robi. To poprzez działanie możecie zobaczyć, gdzie inna osoba się znajduje, a nie poprzez to co mówi.
Na Zachodzie słuchamy tego, co ludzie mówią i myślimy: "Och, jaki inteligentny". I nadajemy im tytuły: licencjata, magistra, doktora. A co z pytaniem, w jaki sposób oni działają? Swami Vishnudevananda był bardzo szczery w tym temacie. Mówił, że profesor może znać filozofię jogi, ale niekoniecznie ją praktykować. Jednakże poprzez rozgłaszanie tej wiedzy, może zyskać rozgłos. Prosty jogin może praktykować filozofię na co dzień, ale będzie uważany za laika. Inaczej jest w Indiach: w Himalayach i innych rejonach nadal można znaleźć ludzi, którzy wycofali się całkowicie ze świata, ale nie patrzy się na nich z wyższością. Istnieje wielka akceptacja.
Asan możesz się nauczyć gdziekolwiek. Możesz znaleźć nauczyciela jogi w każdym mieście. Swami Sivananda, Swami Vishnudevananda i inni wielcy hinduscy mistrzowie jogi uczyli ludzi jak wznieść duszę do prawdziwej satwy, prawdziwej czystości. Ta nauka jest właśnie istotą Kursu dla Nauczycieli Jogi metodą Sivanandy.
Każdy człowiek działa odpowiednio do swojej natury. Po czterech tygodniach nauki, dzień po dniu, asan i pranajam, odkryjesz, że taki sposób życia jest zgodny z twoją naturą. Przekazywanie dalej tych nauk jest właściwie naturalne i powinno być wykonywane bez dumy. To jest właściwie działanie. Jeśli jesteś dumny z tego co wiesz, tworzysz reakcję (skutek). "On nie jest napełniony dumą wynikającą z faktu, że jest wykonawcą tych działań, ani nie ma nadziei na żaden zysk z tych działań wynikający" (Bhagavad Gita).
