Przesłanie od Guruji B.K.S Iyengara
poniedziałek, 18 sierpnia 2008
Dla przykładu, jeżeli w asanie z wnikliwością zastosujesz zarówno uważną analizę jak i prawidłowe ustawienie, pojawia się wewnętrzne przeorientowanie asmity, a podczas całej praktyki asany w każdej cząstce Twojego bytu odczuwana jest wzniosłość jaźni. Wtedy z sadhany wyłania się ananda czyli uniesienie oraz nieskażona błogość, w której podczas całej praktyki asany, doświadcza się duszy. W asanie vitarka i vićara muszą się wzajemnie oplatać. Zanim się cokolwiek poprawi w pozycji należy się zastanowić wykorzystując dociekanie i analizę.
Przepełnia mnie radość i zadowolenie, że moi uczniowie z takim entuzjazmem podeszli do zorganizowania w Europie w kwietniu i maju tego roku Konwencji Jogi Iyengara. Spotkania te będą z pewnością wielką atrakcją jak również wspaniałą konferencją edukacyjną na temat jogi. Dziękuję za zaproszenie mojej córki Gity, najbardziej zaawansowanego nauczyciela stopnia Senior, by spełniła rolę honorowego gościa oraz głównego przekaziciela tradycji naszego rodu.Jestem przekonany, że po konwencji - Euroyoga 93 oraz moich wizytach w latach 95 i 97, tegoroczne seminaria pomogą moim uczniom (znanym i nieznanym mi) zrozumieć pełniej głębię nauczania i praktyki potrzebną do przemiany ich obecnego stanu sadhany w antaranga sadhanę mającą uwieńczenie w antaratma sadhanie. Przyjryjcie się sutrze I.17 - Vitarka vićara ananda asmitarupa anugamat samprajnatah, w której Patanjali wskazuje nam, w jaki sposób powinniśmy praktykować.
Vitarka to intelekt usytuowany w mózgu. Intelekt odzwierciedla, analizuje, docieka, kalkuluje, odmierza i oszacowuje. Vićara to rozumująca inteligencja zogniskowana w sercu. Poprzez wewnętrzny wgląd ocenia ona vitarkę oraz wykracza poza zdolność rozumowania logiki mózgu. Vićara wprowadza w bezpośredni kontakt ze źródłem bytu.
Dla przykładu, jeżeli w asanie z wnikliwością zastosujesz zarówno uważną analizę jak i prawidłowe ustawienie, pojawia się wewnętrzne przeorientowanie asmity, a podczas całej praktyki asany w każdej cząstce Twojego bytu odczuwana jest wzniosłość jaźni. Wtedy z sadhany wyłania się ananda czyli uniesienie oraz nieskażona błogość, w której podczas całej praktyki asany, doświadcza się duszy. W asanie vitarka i vićara muszą się wzajemnie oplatać. Zanim się cokolwiek poprawi w pozycji należy się zastanowić wykorzystując dociekanie i analizę. To poprawienie, które wypływa ze zgłębienia asany daje doskonały wgląd w jaźń. Z tego stanu asmity rodzi się ananda. Owa samprajnata asmita, która w pełni jest osadzona w sercu asany przyczynia się do pojawienia anandy. Praktykujący doświadcza jej jak prawdziwego szczęścia. Tak odczuwana sadhana, w której intelektualna przenikliwość kieruje się do wewnątrz, nazywana jest antaranga sadhaną.
Wówczas praktykujący staje się osobą szlachetną, odczuwającą ogromny szacunek i wzgląd (abhimana) wobec Najwyższego. Tak oto sadhaka dzięki asanie znajduje się w stanie, gdzie wszystkie subtelne korekty asany nie są niczym innym jak odbiciami Najwyższego.
Dzięki skierowaniu tej dojrzałej intelektualnej przenikliwości do wewnętrznych części ciała, umysłu, inteligencji i świadomości, sadhaka delektuje się smakiem nieprzerwanie promieniejącej duszy - ambrozji, która służy jako pożywienie świadomości. To właśnie jest amrta, boski nektar nieśmiertelności, spijany przez świadomość. Oto antaratma sadhana.Można tego doświadczyć w asanie jedynie dzięki połączeniu, zrozumieniu i ogarnięciu poprzez vitarkę, vićarę, anandę oraz asmitę, tak by każda część - skóra, komórki, oddech, poruszenia myśli, inteligencja i rozum słuchały Najwyższego, a sadhaka doświadczał nieprzemijającej szczęśliwości i zadowolenia w swojej sadhanie.
