Smryti

SMRYTI -pamięć, wspomnienie, zapamiętywanie
Według Tradycji - dział indyjskiej literatury, której treść została zapamiętana przez ludzi, a nie przez wieszczów, (tak jak teksty Objawienia), wraz z którymi tworzy ona zbiór kanonicznych dzieł hinduizmu.
Charakterystyczną jej cechą pod względem treści jest swoisty eklektyzm, polegający na łączeniu treści zawartych w Objawieniu a bogactwem nowych koncepcji, powstających w braminizmie i na zewnątrz.
Zgodnie z indyjską tradycją literatura smryti dzieli się na następujące grupy:
1) Wedangi Człony Wedy, IV-II przed Chrystusem. Ułożone są w sutry (krótkie prozatorskie strofy). Zalicza się do nich dzieła o charakterze naukowym zajmujące się zagadnieniami związanymi z teorią języka (gramatyka, fonetyka, metryka, etymologia) oraz z astronomią.
Są wśród nich również teksty analizujące problematykę szeroko pojętego rytuału, pełniące rolę swoistego kodeksu prawno-moralnego, które (ze względu na przedmiot) dzielą się na: śrautasutry — strofy o rytuale Objawienia związane przede wszystkim z rytuałem publicznym smartasutry —strofy o rytuale Tradycji.
Na te ostatnie składają się:
gryhjasutry — strofy o rytuale domowym
dharmasutry — strofy o dharmie
dharmaśastry — traktaty o dharmie. Dharmaśastry rozwijają rytualny nurt prawno-moralnych koncepcji dharmasutr, uzupełniając ich treść koncepcjami metafizycznymi, co ma na celu uzasadnienie przedstawionych w traktatach norm. Bibliografia
Praca zbiorowa: Mały słownik klasycznej myśli indyjskiej. Semper, Warszawa, 1992
Georg Feuerstein Joga Encyklopedia, Brama -Książnica włóczęgów i uczonych, Poznań 2004