Ahankara

AHANKARA - poczucie indywidualności. Dosłownie "sprawca ja".
1) W systemie filozoficznym sankhi ahankara uważana jest za jedno z ośmiu podstawowych zaczątków natury.
Często jednak oznacza tylko złudzenie ego, to znaczy poczucie, że jest się jakimś określonym ciałem - umysłem, ze ma się pewne cechy (moje odczucia, moje poglądy, moje dzieci), ze jest się aktorem inicjującym działania.
We wszystkich duchowych naukach podkreśla się, że należy wznieść ponad świat własnego "ja" Czasami jest to błędnie interpretowane jako wezwanie do altruizmu. Natomiast należy przestać utożsamiać się z własnym "ja" i zacząć utożsamiać z Jaźnią (atmanem).
Odrzucenie ahankara stanowi jeden z najistotniejszych elementów procesu wyzwolenia.

2) W filozofii Objawienia za początek twórczych przekształceń Absolutu uznawano, zrodzony z absolutnego pragnienia samopoznania, akt samouświadomienia, wyrażający się w wypowiedzeniu słowa "ja" (aham). Bibliografia
Praca zbiorowa: Mały słownik klasycznej myśli indyjskiej. Semper, Warszawa, 1992
Georg Feuerstein Joga Encyklopedia, Brama -Książnica włóczęgów i uczonych, Poznań 2004