Ghi

Ghi (ghee) - tłuszcz wytwarzany przez długotrwałe gotowanie na małym ogniu i usuwanie osadów (klarowanie) masła. Poprzez gotowanie usuwane są mikroby, enzymy, białka rozkładające tłuszcz. Ghi nie przypala się, co czyni je idealnym do głębokiego smażenia.
W przeciwieństwie do masła, ghi może być przechowywane przez długi czas w szczelnym pojemniku (aby uniemożliwić utlenianie) poza lodówką.
Ma bardzo długi okres przydatności do spożycia i cechuje się dobrą palnością. W Indiach uważany jest za szlachetny i poza kulinariami używany jest też do celów sakralnych (pudźa, homa).
Zastosowanie religijne
Ghi jest często używane do celów religijnych w rytuałach wedyjskich i nawet istnieje hymn do Ghi. Obecnie używane jest podczas ceremonii ślubnych i pogrzebów, kiedyś do kąpieli herosów podczas działań wojennych.
Ghi wraz z czterema innymi świętymi substancjami: cukrem (z trzciny cukrowej), mlekiem, jogurtem i miodem używane jest w innych religijnych obrzędach, takich na przykład jak modły do Sziwy.
Aspekty zdrowotne
Ayurweda poleca ghi, jako bardzo wszechstronny lek. Ghi jest integralną częścią wielu indyjskich recept ziołoleczniczych. Ułatwia rozprowadzenie ziół w organizmie.
Pomaga zrównoważyć nadmiar kwasów żołądkowych, przez co odbudowuje się śluz na ścianach żołądka.
Podobnie jak aloes, ghi pomaga w gojeniu się blizn po oparzeniach i innych, jeśli zostanie nałożone szybko na uszkodzony obszar skóry.
Jest lekiem na choroby serca.
Mówi się, że ghi oprawia wszystkie trzy aspekty mentalnego funkcjonowania -- uczenie się, zapamiętywanie i przypominanie. Przywraca równowagę elementów Vata i Pitta. (kontroluje ruch w ciele i umyśle, a także kontroluje procesy ogrzewania ciała i metabolizm). Wierzy się, że jedzenie ghi przywraca potencję i aktywność seksualną. Bibliografia
Praca zbiorowa: Mały słownik klasycznej myśli indyjskiej. Semper, Warszawa, 1992
Georg Feuerstein Joga Encyklopedia, Brama -Książnica włóczęgów i uczonych, Poznań 2004
Wikipedia - portal internetowy