Wiktor Morgulec

Żeby się odstresować trzeba poświęcić na to co najmniej tyle samo czasu ile poświęca się na stresowanie. Nie ma tu żadnej magii- wytrwałą, cierpliwą i konsekwentną pracą można powrócić do stanu naturalnej, zgubionej gdzieś po drodze wewnętrznej równowagi. Jeśli masz czas na stresowanie się - znajdź chwilę na odstresowanie- zajęcia jogi prowadzone przez kompetentnych nauczycieli to najlepsze rozwiązanie- zaoszczędzi straty czasu na popełnianie błędów. Szybko zauważysz, że dzięki tym kilku dodatkowym godzinom w tygodniu przeznaczonym na praktykę jogi - zyskujesz znacznie więcej czasu- mniej potrzebujesz snu, masz więcej energii, klarowniejszy umysł i silniejsze ciało.

Polecam “Światło jogi" B.K.S Iyengara www.sklep.joga-joga.pl - znajdziesz tam opisy pozycji jogi, ich działania oraz zdjęcia. Jakkolwiek rozpoczęcia praktyki zalecałbym pod okiem kompetentnego nauczyciela.

Ćwiczyć asany nadal z uśmiechem i wytrwale, przyjdzie moment że praktyka stanie się łatwiejsza, ciało otworzy się - co wcale nie znaczy że już nigdy nie będą bolały mięśnie, ale psychiczne nastawienie, spokój i siła woli bęą powodowały, że ból nie będzie już tak dotkliwy i dominujący. Joga to proces obserwacji- tego co przyjemne i nieprzyjemne, sztuka zachowania spokoju w każdej sytuacji.

Koniecznie poinformuj o tym swojego nauczyciela- jeśli jest kompetentną osobą doradzi ci jakieś rozwiązanie- dopasowanie praktyki tak żebyś mogła normalnie funkcjonować. Jeśli nauczyciel nie potrafi ci pomóc- zmień nauczyciela. Praktyka jogi ma pomóc, a nie szkodzić.

Ćwiczenie asan i pranayamy nie może i nie powinno zastępować profesjonalnej psychoterapii. Twój terapeuta powinien najlepiej Ci doradzić jakiego rodzaju ćwiczenia mogą być dla Ciebie korzystne. W tak delikatnej sytuacji nie polecałbym samodzielnej praktyki- ale rozpoczęcie nauki pod okiem doświadczonego, dyplomowanego nauczyciela jogi.

Jest to możliwe. Najlepiej zapisać się na zajęcia.

Tak jak ze wszystkim- właściwa praktyka asan może pomóc, niewłaściwa zaszkodzić. Odpowiedni dobór ćwiczeń może pomóc- ćwiczenie bez wskazówek wykwalifikowanego nauczyciela odradzałbym.

Jeśli kaseta jest dobra powinien być dokładny schemat ćwiczeń- jeśli tego nie ma - to znaczy że nie jest to odpowiednie narzędzie pracy, szczególnie dla osób początkujących- i szkoda na to czasu. Niebezpieczne jest uczenie się od kogoś kto nie potrafi w sensowny sposób tego robić. Jeśli kaseta jest dla początkujących i nie ma dokładnych wskazówek jak z niej korzystać -to znaczy że coś jest nie tak. Pozostaje kilka innych rozwiązań: najlepsze - regularny udział w zajęciach w jakieś szkole jogi, pośrednie- wyjazd wakacyjny, warsztat na którym możesz w szybkim czasie zyskać podstawy, ostatnie - praktyka miesięcy książki + raz na jakiś czas konsultacja miesięcy nauczycielem.

Jeśli masz możliwość uczestniczenia w zajęciach - zapisz się i regularnie ćwicz z kompetentnym nauczycielem. Jeśli nie masz takiej możliwości -polecam książkę "Światło jogi" rozpocznij praktykę wg. wskazówek w niej zawartych. Niezależnie od tego raz na jakiś czas niezbędny jest kontakt z kompetentnym nauczycielem, który może ocenić i skorygować twoją praktykę. Zobacz gdzie najbliżej twojego miejsca zamieszkania uczy jakiś dobry nauczyciel, zgłoś się i poproś o pomoc. Jeśli to niemożliwe- wyjedź na jakiś warsztat, wyjazd weekendowy lub wakacyjny z dobrym nauczycielem.

Podejmując praktykę jogi zaczynamy pracować z ciałem i z umysłem. Ciało jest zazwyczaj nieprzyzwyczajone do wysiłku, pełne wewnętrznych, często ukrytych napięć i blokad. Podobnie umysł nie przywykł do wewnętrznej samodyscypliny niezbędnej do podjęcia regularnej praktyki.

Napięcia i blokady wychodzą na powierzchnię w postaci różnego rodzaju bólów i dyskomfortów, osoba o słabym umyśle przestraszy się i zrezygnuje. Potrzebna jest pewna determinacja żeby niezależnie od doświadczanych niewygód kontynuować praktykę. Dość szybko okazuje się, że część tych niewygód przemija, pojawiają się kolejne- jednakże stan umysłu adepta jest znacznie bardziej zrównoważony. Ten pojawiający się i wzrastający spokój jest miernikiem postępów na ścieżce.

Jeśli się nie pojawia - porozmawiaj z nauczycielem, może trzeba coś zmienić.