Siddha

Siddha - (dosłownie "owocny", "spełniony", "mistrz").
Mistrz duchowy, który zazwyczaj osiągnął oświecenie lub doskonałość.
Według Jogaśikha -upaniszady mistrza można rozpoznać po tym, ze posiada moce nadprzyrodzone (zwane również siddhi)
Powiada się, że na ziemi pośród ludzi żyje nie więcej niż 84 tysiące doskonałych mistrzów - cudotwórców.
Siedziby większości siddhów okryte są tajemnicą, najczęściej są to trudno dostępne miejsca w górach lub puszczach. Miejsca życia dawnych siddhów, o ile znane, okryte są głęboką czcią i często budowane są w nich sanktuaria, świątynie.

W mitologii indyjskiej siddha to przedstawiciel klasy 84 tysięcy świętych i czystych półboskich istot żyjących w świecie Antariksza lub Siddhaśila.
Siddhowie dysponują ośmioma niezwykłymi zdolnościami nadprzyrodzonymi (mocami) opisywanymi w jodze i tantrze, a właściwie przynajmniej jedną z ośmiu tychże mocy. Najczęściej przypisuje się żyjącym mistrzom oświeconym zdolność spełniania życzeń wielbicieli.
Trzeci rozdział Jogasutr napisanych przez Patanjalego omawia sposoby osiągania mniejszych i większych cudownych mocy jogicznych, które czynią siddhą.
Podkreśla się, że siddhi - owoce urzeczywistnienia duchowego - mogą być używane jedynie dla dobra wspólnego żyjących stworzeń i nie wolno ich manifestować dla zaspokajania egoistycznych kaprysów czy zachcianek, gdyż wiedzie to do upadku duszy (jaźni) czy utraty oświecenia.
Bibliografia
Georg Feuerstein Na początku była liczba Limbus, Bydgoszcz 1995
Wikipedia - portal internetowy
(Opr. JM )