Walluwar
Walluwar (Tiruwalluwar) - autor świętej księgi południowych Indii -Tirukkural.
Niewiele wiemy o autorze. Nie wiadomo nawet dokładnie, kiedy żył. Rzekomo należał do jednej z najniższych kast (tkaczów), ale jego wybitna uczoność i wielki rozum pozwoliły mu zająć poczesne miejsce w sangamskim kolegium mędrców.Był żonaty. Na starość został mnichem - buddyjskim? dżainickim? siwa-ickim? - nie wiadomo, bo każda z indyjskich wspólnot religijnych skwapliwie przyznaje się do niego i przytacza wiele dowodów, że był właśnie jej wyznawcą. Nawet chrześcijanie nie stanowią tu wyjątku.
W rzeczywistości nie był zdaje się zwolennikiem żadnej określonej doktryny religijnej, lecz równocześnie brahmanistą, dżainistą i buddystą. Żył w okresie największego liberalizmu religijnego, co było zresztą zawsze cechą światłych Hindusów i żarliwie czerpał ze wszystkich religii indyjskich, które wówczas doskonale współżyły ze sobą.
Wyznawał własną eklektyczną wiarę, łączącą teizm buddyjskiej mahajany z etyką dżainizmu i tradycją wedyjską. Stąd połączenie takich pozornie sprzecznych elementów jak kult Indry, (który jednak u Walluwara jest raczej archaniołem niż bóstwem), z wybitnie mahajanistyczną wizją Boga i dżainistyczną nauką o ahinsie.
Przy tym dla człowieka o tak praktycznym umyśle jak Walluwar ten ostatni element był chyba najistotniejszy.
G. U. Pope, jeden z pierwszych tłumaczów Tirukkural na język angielski, uważał Walluwara za ucznia św. Tomasza, apostoła.
Tirukkural w tłumaczeniu Pope był drukowany w odcinkach przez wiele lat poczynając od 1820 r. Bibliografia
Tiruwalluwar Tirukkural Święta księga południowych Indii, Ossolineum, 1977
Praca zbiorowa: Mały słownik klasycznej myśli indyjskiej, Semper, Warszawa, 1992
Georg Feuerstein Joga Encyklopedia, Brama -Książnica włóczęgów i uczonych, Poznań 2004
