Wedy

Wedy (wiedza sakralna) - nazwa ogólna używana na oznaczenie wielkiego zbioru tekstów sakralnych.
Najstarsze teksty wedyjskie tworzą cztery zbiory (sanhity): Rygweda
Hymny są duszą Wed. Każdy hymn wychwala jakieś bóstwo, każdy jest szczególny przez to, że danego boga umieszcza na szczycie panteonu. Każdy z 33 bogów wymienionych w dziele jest kolejno oceniany jako :najwyższy zwierzchnik bogów, gdyż każdy z nich reprezentuje z coś istotnego, jakiś ważny składnik wszechświata.
Hymny są napisane w jednakowym stylu: po pierwszej zwrotce, która może zaciekawić, następuje opis waleczności boga, całość kończy się modlitwą. W ramach tego schematu dozwolone są wszelkie oryginalne ujęcia: symbole, dwuznaczności, hiperbole i paradoksy. Jadźurweda
W Indiach są bardzo ważne obrzędy składania ofiary. Tekst jest ułożony w taki sposób, że towarzyszy przebiegowi ceremonii. Podaje bardzo drobiazgowe wskazówki dotyczące zabiegów rytualnych oraz recytowania mantr z uzasadnieniem mitycznym i teologicznym. Samaweda
Ten zbiór pieśni przeznaczony jest dla kantora, który odgrywa bardzo ważną rolę w obrzędach. Powtarza on hymny z Rygwedy, przeznaczone do śpiewu liturgicznego. Atharwaweda
Ten zbiór jest jedną siódmą całości, jest przeznaczony dla domowego kapłana. Są tam zmieszane w sposób bardzo dowolny proza i poezja. Nie wszystkie szkoły przyjęły ten zbiór jako czwartą Wedę.
Są tam hymny, czasem krótkie, czasem dłuższe, formuły magiczne mające zapewnić zdrowie, długie życie, wypędzenie złego ducha. Wiele dotyczy zapewnienie sobie opieki króla albo bramina. Wedy dla wielu Hindusów mają wielki autorytet: inspirują ceremonie małżeńskie, kremacyjne. Są fundamentem pism hinduistycznych: trochę tak, jak Stary Testament dla Nowego testamentu.