Papa

PAPA - zły, wadliwy.
Począwszy od Mahabharaty służy jako pojęcie "grzechu".
W Rygwedzie głównym strażnikiem prawa i moralności jest Waruna. Grzesznik wyznaje mu swoje przewinienia i wzywa, aby uwolnił go z więzów grzechu. Najczęstszą karą, jaką Waruna nakłada na winowajcę, jest puchlina wodna. Charakter tej choroby jest ściśle związany z również wodną naturą tego boga. Dlatego on to właśnie ma moc zmywania grzechów. Najgorszym występkiem jest wykroczenie przeciw zasadom Ładu kosmicznego i majestatowi Waruny.
Późniejsze teksty wedyjskie, obok zmazy moralnej w postaci pęt, zaczynają traktować grzech jako swego rodzaju "zabrudzenie", które da się usunąć w sposób fizyczny, za pomocą ablucji (woda) lub ofiar dla boga Agniego.
Skalanie dosięga człowieka nie tylko poprzez własne czyny, myśli lub słowa, ale można je także odziedziczyć po rodzicach lub innych krewnych. Można je również przekazać zupełnie obcym ludziom.
Grzech przenosi również woda zużyta do rytualnych ablucji. Występki mają swoją gradację: od stosunkowo błahych, jak np. niedokonanie o wschodzie słońca odpowiedniego rytu, poprzez poślubienie żony przed starszym bratem, zabójstwo człowieka, bramina, aż po najcięższą zbrodnię, jaką jest zabójstwo płodu po 4 miesiącu ciąży.
Traktaty normatywne nie rozróżniają wykroczeń przeciw rytuałowi (obowiązkom sakralnym) i moralności (etyce).
Każdy czyn rodzi, owoc, ale i każdy grzeszny owoc można oczyścić za pomocą odpowiednich zabiegów.
Według Upaniszad poznanie pomaga zrównoważyć każdą zbrodnię, bowiem uświadomienie
sobie jedności i ułudy całego świata postrzegalnego powoduje, że jakiekolwiek działanie w tym świecie nie ma istotnego wpływu na taką wiedze.
Bhagawadgita twierdzi, że łaska Pana, jaką obdarza on swoich oddanych i miłujących czcicieli (bhakti), jest w stanie zmyć grzechy nawet z poprzednich wcieleń.
Literatura puraniczna prześciga się w wyliczaniu najrozmaitszych grzechów, podając jednocześnie tyle samo sposobów na skuteczne oczyszczenie się z nich. Propagowane są zwłaszcza pielgrzymki oraz kult świętych miejsc, najczęściej o czysto formalnym
charakterze. Święta rzeka Ganga wybija się tutaj na pierwsze miejsce.
Recytowanie, a nawet samo tylko słuchanie puran jest także bardzo dobrym antidotum na wszelki grzech.
Bibliografia
Praca zbiorowa: Mały słownik klasycznej myśli indyjskiej. Semper, Warszawa, 1992
Georg Feuerstein Joga Encyklopedia, Brama -Książnica włóczęgów i uczonych, Poznań 2004